Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի

Երբ թշ­նա­մին քթիդ տակ զենք է խա­ղաց­նում, հաս­կաց­նե­լով, որ 3 օր հե­տո էդ զեն­քով մտ­նե­լու է տունդ, իսկ դու 30 տար­վա ռազ­մա­վա­րա­կան հե­քիա­թով տնե­ցի­նե­րիդ հա­մար օ­րո­րո­ցա­յին ես եր­գում, ստա­նում ես այն, ինչ հի­մա ստա­ցանք: Լայ­նա­ծա­վալ հար­ձա­կում, ո­րի ա­նու­նը պա­տե­րազմ է:

Երբ երկ­րիդ գե­րա­գույն գլ­խա­վոր հե­քիա­թա­սա­ցը, յոթ­գլ­խա­նի դևին թո­ղած, ոս­կե ձկ­նի­կի, թռ­չող գոր­գի ու կա­խար­դա­կան փայ­տի­կի հե­քիաթն է պատ­մում, դևը գա­լիս-չո­քում է աղ­բյու­րիդ բկին, ու չկշ­տա­ցող աչքն է­լի ջա­հել-ջի­վան­նե­րիդ կողմն է:

Մեր ջա­հել­նե­րը հենց հի­մա աղ­բյու­րի գլ­խին են, դժոխքն են ցույց տա­լիս դևին, որ ար­քա­յու­թյու­նը միտն ընկ­նի: Բայց դևն էլ իր դևու­թյու­նը պի­տի ա­նի, չէ՞, յոթ գլուխ­նե­րից յոթ ուղ­ղու­թյուն­նե­րով կրակ է թա­փում ու մինչև ան­մեղ ա­րյուն չլա­փի, լեշն ա­ռած չի քաշ­վի իր «ար­քա­յու­թյու­նը»:
Եվ սա 30 տա­րի­նե­րի հեռ­վից ա­պա­գա­յին միտ­ված ռազ­մա­վա­րա­կան տես­լա­կան չէ: Սա պա­տե­րազմ է՝ իր դա­ժան օ­րենք­նե­րով ու սարս­ռեց­նող ի­րո­ղու­թյամբ: Այս պա­տե­րազ­մը կա­րող էր և չլի­նել, ե­թե իր տե­ղում լի­ներ երկ­րի գե­րա­գույն հրա­մա­նա­տա­րը, ո­րի շուրջ հա­մախ­մբ­վե­լու կո­չե­րով հե­ղեղ­ված է facebook կոչ­վող սո­ցիա­լա­կան ցան­ցը, մյուս ցան­ցերն էլ, ա­ռա­վել կամ պա­կաս ակ­տի­վու­թյամբ, դու­դու­կա­հար­նե­րի օ­ժան­դակ խմ­բի պես դամ են պա­հում: Հան­դարտ­վեք, ի սեր Աստ­ծո, օր­հա­սի պա­հին հա­մախ­մբ­վե­լու ինք­նա­պաշտ­պա­նա­կան բնազ­դը միշտ է ար­թուն, մեր­կա­պա­րա­նոց կո­չերն ու պա­թո­սա­խեղդ ստա­տուս­նե­րը պա­հեք նա­խընտ­րա­կան քա­րո­զար­շա­վի խա­ղաղ օ­րե­րի հա­մար: Թշ­նա­մին մե՛ր տան շե­մին է չո­քել, ու էս կռիվն էլ, ինչ­պես միշտ, մե՛ր կռիվն է: Հա, հաղ­թե­լու ենք, ես էլ կրկ­նեմ ֆեյս­բու­քյան հայ­րե­նա­սի­րու­թյան այ­ցե­քարտ դար­ձած բա­ռը, որ վիր­տուալ էս տա­րած­քում բա­ռի ար­ժեք էլ ու­նի ըն­դա­մե­նը, սահ­մա­նի վրա՝ կյան­քի: Քա­նի՞ կյանք է ար­ժե­նա­լու էդ թանկ հաղ­թա­նա­կը՝ կհաշ­վենք հե­տո: ՈՒ է­լի շատ բան կհաշ­վենք՝ նման գնով հաղ­թա­նակ­ներ այլևս չու­նե­նա­լու հա­մար:
Խե­լա­ցի մե­կը ժա­մա­նա­կին ա­սել է՝ դի­վա­նա­գի­տու­թյու­նը նույն պա­տե­րազմն է խա­ղաղ պայ­ման­նե­րում: Մեզ խա­ղաղ օ­րե­րում հաղ­թե­լու խելք է պետք, գրո՛­ղը տա­նի:

Լի­լի ՄԱՐ­ՏՈ­ՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Նզովք
• ՈՒնենք չտեսորեն շլացած, գեղցիաբար շփացած, անհուսորեն փչացած իշխանիկներ
• Հարափոփոխ աշխարհում ոչինչ հաստատուն գոյություն չունի
• Գավառական փահլևանություն իրական «գետնին վրա»
• Վիրտուալ դոնքիշոտներ
• Լիլի Մարտոյան․ Տրամաբանության հետ աղերս չունեցող վարկած
• Լիլի Մարտոյան. Համահարթեցում
• Լիլի Մարտոյան. Ջրից չոր դուրս բերել ջանացողների ալիբին
• Բոլորս ենք պատանդ, երկիրն էլ՝ հետը
• Ոչ միայն կնկա խելք, այլև կնոջ հոգեկերտվածք ունեցող ազգ ենք
• Շատ կարևոր մի բան փչացել է հայ հանրության ներքին մեխանիզմում
• Իշխանության եկած ամեն բախտախնդիր կարճ ժամանակ անց իրեն թագավոր է երևակայում
• Բե­կում, բայց ին­չո՞վ
• Կես ճշ­մար­տու­թ­յու­նը կեղ­ծի­քից վատ է
• Երբ լռում է դի­վա­նա­գի­տու­թ­յու­նը, ­որո­տում են թն­դա­նոթ­նե­րը
• Պա­տե­րազ­մում՝ ինչ­պես պա­տե­րազ­մում
• Թե ինչ­պես ե­կավ չոր­րորդ ընտ­ր­յա­լի վերջը
• Օխլո­սը չա­փից դուրս է խե­լոք, խե­լա­ցի դե­մո­սի ձայնն էլ կա­րե­լի է խլաց­նել
• «Դմակավո՞ր», թե՞ «դիմակավոր»
• Լռության գույնը

Մեկնաբանություններ