Ակնհայտ է, որ նիկոլական քաղաքականության պատճառով ողջ հայ ազգը հայտնվել է մասսայական դեպրեսիայի, ապատիայի վիճակում։

Լավ առիթ է ևս մեկ անգամ ուրվագծելու, թե որոնք են ադրբեջանական ներխուժումների դեմ մեր ընտրելիք ճիշտ ռազմական պատասխանները, ինչպես նաև ստուգելու երկու տարի առաջ այս նույն օրը գրվածի ընդհանուր հավաստիությունն ու այժմեականությունը:

Քանի որ Փաշինյանը խնդիրներ ունի Ալիևի ելույթը հասկանալու հետ կապված, ասեմ իմանա` Ալիևը տվել է այն խաղաղության բնութագիրը, որը մեզ առաջարկվում է «վիզը ծռած», «վերջնագրային» խաղաղություն` «Ալիևը ողորմած» լինի տրամաբանությամբ։

1915 թվականին ամբողջ աշխարհը ազդակներ էր ուղարկում հայերին , որ երիտթուրքերը պատրաստվում են ցեղասպանության։

ԱԺ-ում ընթացող բյուջեի` 2022-ի բյուջեի կատարղականի հաշվետվությունն եմ լսում։

Դեռ շարունակում ենք զվարճանալ այս հերթական զառանցանքով: Փորձենք հասկանալ, թե որքանով է դա զառանցանք, ու ինչ է լինելու դրա վերջը:

Ինչու՞ հարևանները ձգտում են իրենց հին ներկայացնել և հաճախ մեր հաշվին, իսկ մեր ոչխարները մեր հնագույն լինելը, բնիկ լինելը ընդհանրապես հաշվի չեն առնում։ Ընդահակառակը, ասում են, թե այդ ամենն այլևս արժեք չէ և պիտի ինտեգրվենք արդի աշխարհում առանց պատմական հիշողության և առանց ազգային ինքնության։ Նույն բանը, որը մերոնք են ասում ինձ տարբեր վիճաբանությունների ժամանակ, ասել են նաև հարևանները։

Երկու օր առաջ հանրային լայն արձագանք ստացած տեսագրության կապակցությամբ բազմաթիվ զանգեր ու գրավոր հարցումներ ուղղվեցին ինձ՝ Ծիծեռնակաբերդի զբոսայգու տարածքում թղթերի թափոնի այրման կապակցությամբ բացատրություններ տալու խնդրանքով։ Ես չշտապեցի իմ կարծիքը հնչեցնել և մեղավորների անուններ տալ, շատ պարզ պատճառով․ ժամանակ էր պետք հասկանալու համար տեղի ունեցածի մանրամասնությունները և դեպքերի հաջորդականությունը, գլխավոր խնդիր ունենալով Հայոց ցեղասպանության թանգարանի անվան շուրջ վարկաբեկիչ հերթական միջադեպի բացառումը։

«...որովհետև... ոչ միայն ընթերցասիրություն է պետք, այլև մի փոքր գրաբար, միջին հայերեն, արևմտահայերեն...»։ Պարույր Սևակ

Գիտե՞ք ինչն է վտանգավոր։ Տարածվում է առաջին հայացքից չափազանց զգայուն տեղեկություն (օրինակ` Ծիծեռնակաբերդում Հայոց ցեղասպանության թանգարան-ինստիտուտի արխիվը ոչնչացնելու մասին) որը հետագայում պարզվում է, որ իրականում ընդամենը նախկինում կատարված փաստաթղթերի անորակ արտատպման մասն է եղել։