Ժողովուրդն ընտրում էր մեկին, նախագահ էր դառնում մյուսը: Ժողովրդին օգտագործեցին որպես մասսովկա, անունը դրեցին հեղափոխություն: Զինկոմների ձեռքերով ժողովրդի զավակներին (հիմնականում աղքատ ընտանիքների) ուղարկեցին Ջաբրայիլ, Աղդամ: Սպանեցին հազարներին ու հետո սկսեցին հիմնավորել Շուշիի՝ Շուշա լինելը:

Դոնալդ Թրամփն ասում է, որ դրան կոկաին են սրսկում, որ թարմ ու զգոն պահեն, իսկ ընդհանրապես դրա զավակը պրոֆեսիոնալ կոկաինահար է:

Շրջափակված արցախցիները տառապում, բայց դիմադրում են, Բաքվում դատեցին առևանգված մեր երկու զինվորներին, ովքեր, մեր մյուս տասնյակ գերիների հետ, տառապում են բանտերում, ամեն օր թշնամին կրակում է հայկական դիրքերի ուղղությամբ, Ադրբեջանը պաշտոնապես, ողջ Հայաստանը համարում է ադրբեջանական տարածք... Շարքն անվերջ է։

«Հայաքվե» քաղաքացիական-օրենսդրական նախաձեռնությունը, որքան էլ պարադոքսալ հնչի, պաշարված ու արյունաքամ եղող, օր-օրի ուժազրկվող Արցախը և Հայոց ցեղասպանության միլիոնավոր նահատակների հիշատակը մեծ դավադրության, դավաճանության ու խարդավանքների ճանապարհով Հայաստանի իշխանության բուրգի գագաթին բազմած «պատուհասի» ու իր «ուսապարկերի» խառնամբոխի ոտնձգություններից պաշտպանելու շարժում է, որը, համոզված եմ, հասնելու է իր տրամաբանական հանգրվանին։

Կառավարության վերջին նիստի ժամանակ Նիկոլ Փաշինյանն անդրադարձավ որոշ թանգարանների գոյության նպատակահարմարության հարցին։

Երբե՛ք չեն կարող հաղթել այն ժողովրդին, որի շարքային քաղաքացին կզգա և կտեսնի, որ իրենք պաշտպանում են իրենց անձնական անվտանգությունը և սեփական իշխանությունը՝ քրտնաջան աշխատավոր ժողովրդի իշխանությունը:

ՆԱՏՕ-ն կա, քանի դեռ գոյություն ունի Ռուսաստանը: Ռուսաստանը վերանա, կդադարի նաև ՆԱՏՕ-ն: Կսկսի գործել ԱՈՒԿՈՒՍ-ը՝ Չինաստանի դեմ: Ի՞նչ է ՆԱՏՕՆ ԱՄՆ-ի համար:

Ղազարյան Պետոյի խայտառակ կնիկը՝ նախարար Անդրեասյան Ժաննան, նույնպես չի սիրում ՀՀ զինանշանը և ուզում է փոխել:

Քանի դեռ կրքով-ցասումով, սկզբունքային ու անշիջելի ատելությամբ ենք նայում նախկիններին, քանի դեռ յուրօրինակ ուրախությամբ, խանդավառությամբ ու անմիտ ոգևորվածությամբ մեղադրում ենք նախկիններին, ուրեմն չենք զղջում, որ թավիշներ բերեցինք երկրի իշխանության գագաթ, ուրեմն չի եղել ու չկա «ապաշխարած հեղափոխական»:

Նորից ու նորից մենք պետք է կարողանանք պարզել՝ արդյո՞ք մեր պոչատ էշով քարավանին խառնվելը մեզ օգու՞տ է, թե՞ վնաս։