Աշխարհի վերջից երեք օր առաջ ի՞նչ է կատարվում Հայաստան աշխարհում: Սովորական ձմեռ է: Կուսակցական համագումարների շքերթը սկսեց ՀՀԿ-ն: Դեկտեմբերի 15-ին: Արտահերթով: Օրակարգում ունենալով մեկ հարց` 2013 թ. նախագահական ընտրություններում թեկնածու առաջադրել ՀՀ և ՀՀԿ նախագահ Սերժ Սարգսյանին: Առաջադրեց միաձայն:

Այնպիսի պատկերավոր արտահայտություն, ինչպիսին «վերաբեռնումն» է, բնավ ոչինչ չավելացրեց Ռուսաստանի հանդեպ ԱՄՆ-ի նոր քաղաքականության ըմբռնման գործում: Իրականում Ռուսաստանի հանդեպ ԱՄՆ-ի նոր քաղաքականություն գոյություն չունի, և անգամ առանձին պատկերացում չկա այն մասին, թե ինչպիսին կարող է լինել նոր հարաբերությունների ձևաչափը, ինչպիսին պետք է լինեն միջազգային քաղաքականության առանձին ուղղությունների կոնկրետ խնդիրներն ու գաղափարախոսությունը:

ՀՀԿ համագումարների արարողակարգային միակ լավ բանն այն է, որ ՀՀԿ վերնախավը շարքերի հետ նույն դռնից է մուտք գործում, որպես նախնական ժողովրդավարության «ցցուն» արտահայտություն: Էստեղ ամեն բան պրծնում է, զի դուրս է գալիս էլիտայի համար նախատեսված հետևի դռնից: Որպես ոսկրացած օրինաչափություն:

Ներքաղաքական իրողություններով տարված` հետին պլան մղվեցին տարածաշրջանում տեղի ունեցող գրեթե արմատական փոփոխությունները: Առաջին հերթին նկատի ունենք այն հանգամանքը, որ Ռուսաստանը հրաժարվեց Գաբալայից:

Մի քանի օր առաջ հարց էր` անցնելո՞ւ է, թե՞ չի անցնելու ԲՀԿ-ն իր Ռուբիկոնը: Դեկտեմբերի 12-ի հայտարարությունից հետո, կարծես, ակնհայտ է, որ ԲՀԿ-ն անցավ Ռուբիկոնը: Միևնույն ժամանակ` չանցավ: Անցավ, որովհետև, ի վերջո, վճռականություն դրսևորվեց որոշում կայացնելու:

Եվ այսպես, Ռուսաստանի նախագահի այցը Թուրքիա, որը երկար ժամանակ հետաձգվում էր ոչ այն է Սիրիա թռչող ռուսական ինքնաթիռի կալանումից Կրեմլի դժգոհության, ոչ այն է Պուտինի առեղծվածային հիվանդության պատճառով, ի վերջո, կայացավ։ Շատ կարճատև, մեկօրյա աշխատանքային այցի ընթացքում Ռուսաստանի առաջնորդը բանակցություններ վարեց վարչապետ Էրդողանի հետ և մասնակցեց ռուս-թուրքական համագործակցության խորհրդի բարձր մակարդակի երրորդ նիստին։ Ընդսմին, տվյալ պարագայում երկար խոսակցությունների կարիք չկար էլ. քաղգործիչներն իրար լավ են ճանաչում։ Բավական է ասել, որ վերջին տասը տարում Պուտինը մի երեսուն անգամ հանդիպում է ունեցել Էրդողանի հետ, ընդ որում` դրանք շատ արդյունավետ են եղել։

Ներկայումս ամերիկյան վերլուծական ընկերակցությունն առաջարկում է Եվրասիայում և Սև ծովում իրադարձությունների զարգացման գործում ՈՒկրաինայի դերի մի հետաքրքիր հայեցողություն։

Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն արդեն պաշտոնապես հայտարարել է, որ 2013 թ. նախագահական ընտրությունները տեղի կունենան փետրվարի 18-ին: Դեկտեմբերի 25-ից մինչև հունվարի 4-ը իրենց նախագահական հայտը պիտի ներկայացնեն թեկնածուները, հետո նրանք կարող են փոշմանել և մինչև փետրվարի 8-ը հրաժարվել նախագահական հավակնություններից:

Ոչ մեկը: Ոչ իր թիմը: Ոչ շարքերը: Ոչ իր ռեժիսորները: Ոչ Սերժ Սարգսյանը: Ոչ միջազգային «Չեմբեռլենը»: Ոչ Եվրասիական միությունը: Անգամ Մաքսային միությունը: Եվ նույնիսկ մի կին ատամնատեխնիկ:

Ինչպե՞ս կարելի է մեկնաբանել ԱՄՆ-ի ու Թուրքիայի դիրքերի մերձեցումը Սիրիայի հարցում, որքանո՞վ դա կարելի է վերագրել թուրք-ամերիկյան հարաբերությունների բարելավմանը, ի՞նչ հետևանքներ կարող են ունենալ այդ իրադարձությունները: