Այնպիսի տպավորություն է, որ «Մեծ ութնյակի» գագաթնաժողովի անհաջողությունից հետո ԱՄՆ-ը փորձում է «ուղեղների լվացքի» հերթական արարը խաղարկել` նոր թարմ անուն ներդնելով, այս անգամ` ոչ թե «Ջուլիան Ասանժ» վերնագրով, այլ «Էդուարդ Սնոուդեն»:
Ծիծաղելի է, սակայն ողջ աշխարհը` ЦРУ-ն, ФСБ-ն, МИ-6-ը, «Մոսադը» ոտքի վրա են նախորդ գիշերվանից: Դե գոնե տպավորությունն այդպիսին է: ՈՒժեղ միստիկ պատմություն է. Սնոուդենը (ոնց որ ասես` Սթոունհենջը), ինքը` մի մեքենայով, յուր իրերը` «մյուս» մեքենայով, «գնում» է թռչի Ռուսաստան: Չինաստանից: Հետո Վենեսուելա: Հետո` Էկվադոր: Մի ողջ գիշեր նա գտնվել է Ռուսաստանի օդանավակայանի չեզոք գոտում:
Այլ ուղի չկա՞ր: Իհարկե, կար: Բայց թատրոնն այսօր բոլոր կողմերին է պետք: ԱՄՆ-ը ցույց կտա, որ ահավոր դեմոկրատական երկիր է, իր «ЦРУ-շնիկը» իր վրայից «թռել» է, ինքը չի կարողանում նրան բերման ենթարկել, խաղում է բոլորի հետ ու ահավոր ազարտով: Իրականում ԱՄՆ-ը, ինչպես եղավ Ասանժի ժամանակ, որը «ճ» կարգի գաղտնի ինֆորմացիաներ «թողարկեց»` աշխարհն ամերիկացնելով, դրանով բոլորին պահելով ամերիկյան ազդեցության ենթագիտակցական դաշտում, հիմա էլ նույնն է: Զի Ասաժն ու յուր WikiLeaks-ը հնացել են, հարկավոր էր նոր, թարմ շոու, աշխարհի ենթագիտակցությունն ամերիկացնելու համար, մինչև որ ամերիկյան իրական երազանքը` Սիրիան ու Իրանը, այսօր իրար հավեսով «պաս» տվող Չինաստանն ու Ռուսաստանը իրենցով արվեն:
Մի խոսքով, Ռուսաստանը երեկ ողջ օրը աշխարհի ուշադրության կենտրոնում էր, ու քիչ էր մնում կարծեիր, որ հենց Ռուսիան է պայթեցրել մի ողջ ЦРУ, ու Ամերիկան էլ չի կարողանում այդ մեծ պարտությունից դուրս գալ: Ռուս լրագրողները նախորդ ողջ օրը հերթապահում էին օդանավակայանում, ցուցադրվող միակ նյութը այդպես էլ չհայտնաբերված Սթոունհենջն է, կներեք` իրենցից մի քանի մետր այն կողմ գտնվող, անտեսանելի Սնոուդենն է, Էկվադորի դեսպանը գնում-գալիս էր, չէր խոսում ոչ մեկի հետ, բոլորը շունչները պահած սպասում են. ամեն ինչ խորհրդավոր մշուշի մեջ է… ՈՒ հենց այդ պահին Ռուսաստանն ուժեղ քայլ է անում. զենքավաճառ-հզոր մագնատ Բուտի եղբայրը ակնարկ է անում ԱՄՆ-ին. «հը՞, մայ ֆրենդ, տա՞նք էս Սնոուդենին` մեր Բուտի փոխարեն, փոխանակենք-պրծնենք»:
-Ի՜նչ ես ախմախ-ախմախ դուրս տալիս,- հասկացնում է ԱՄՆ-ը, մտքում հռհռալով «КГБ-շնիկ» Ռուսաստանի վրա, որովհետև ցայս պահը ոչ մեկը չգիտի` էս Սնոուդենը ինչ է իրենից ներկայացնում ու իսկապե՞ս ЦРУ-ի պաշտոնական գործակալ է, գաղտնիքները գիտի՞, թե՞ աշխարհին հարիֆացնելու ամերիկյան հերթական քայլն է, որը լավ էլ աշխատում է` խաղի մեջ պահելով բոլորին:
Չնայած` մի ասա. արքայազն Ֆերդինանդը պատճառ դարձավ, որ սկսվի Առաջին համաշխարհայինը:
Մի խոսքով, շոուն ստացվեց: Ահագին գոլորշի բաց թողնվեց: Բոլոր դեպքերում չենք կարծում, որ մի ողջ գիշեր Ռուսաստանի օդանավակայանի չեզոք գոտում անցկացրած նորագույն Ջեյմս Բոնդը այնպիսի տեղեկություններ է ծախել Ռուսաստանին, որ նրա Էկվադոր մեկնելուց հետո աշխարհակարգը և Ռուսաստան-ԱՄՆ հարաբերությունները 360 աստիճանի փոփոխություն կապրեն: Չենք ընկնում նաև դավադրության տեսության գիրկը` կարծելու, որ Սնոուդենը ամերիկյան «կրիչ» է և դիտմամբ կարող է այնպիսի հակատեղեկույթ տալ Ռուսաստանին, որն ԱՄՆ-ին անչափ ձեռնտու լինի:
Կարծում ենք, որ Մեծ Մերձավոր Արևելք իրական «ճակատամարտից», Սիրիան ոչ թռիչքային դարձնելու, այնտեղ ու նաև Իրանում սեփական ծրագրերը իրականացնելուց առաջ ԱՄՆ-ը փորձում է իր նյարդերը մի քիչ հանգստացնել, զվարճանալ:
Մանավանդ որ «ՈՒթնյակի» գագաթնաժողովի ժամանակ ահագին հոգնեց` Պուտինին համոզել չկարենալու, Սիրիային վերաբերող համաժողովի օրն ու նպատակայնությունը չհստակեցնելու, Կիպրոսում էլ` ռուսական ռազմական նոր հենակետ ստեղծելու հաշվով:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ