ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

ԿԱԽՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԱԶԱՏՎԵԼՈՒ ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ՁԵՎԸ ԿԱԽՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԽՈՒՍԱՓԵԼՆ Է

ԿԱԽՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԱԶԱՏՎԵԼՈՒ ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ՁԵՎԸ ԿԱԽՎԱԾՈՒԹՅՈՒՆԻՑ ԽՈՒՍԱՓԵԼՆ Է
02.03.2010 | 00:00

Ինչո՞ւ են երիտասարդանում ծխախոտամոլությունը, թմրամոլությունն ու խաղամոլությունը, ինչո՞ւ է ավելի ու ավելի շատանում անչափահաս հանցագործների թիվը։ Այս «ինչու»-ները բազմաթիվ են, իսկ նրանց պատասխանը՝ բավականին բարդ։ Գուցե մեղավորը «Կյանքից վերցրու ամեն ինչ» կարգախոսն է, որն այսօր այնքան արդիական է հնչում ու համարվում է ժամանակակից մշակույթի մոդել։
Ամեն ինչ սկսվում է նրանից, որ կյանքի ինչ-որ պահի մարդու մեջ հաճույք ստանալու և հոգեբանական կոմֆորտի ցանկություն է առաջանում` ինչ-ինչ նյութերի ներգործությունից։ Եվ դա նրան հաջողվում է։ Եվս մի քանի նման փորձ, և այն հետագայում սկսում է շարունակական բնույթ կրել։ Առաջանում է հոգեբանական մի վիճակ, որը ժողովուրդն անվանում է սովորություն։ Իրականում դա ամենաիսկական կախվածություն է։ Որոշ ժամանակ անց օրգանիզմը սովորում է որոշակի նյութի մշտական օգտագործմանը, և կախվածությունը տեղափոխվում է ավելի խոր՝ ֆիզիկական մակարդակ, որն արդեն վերածվում է հիվանդության։
Հարբեցողությունը թմրանյութային կախվածություն է։ Այն առաջացնում է անձի դեգրադացիա։ Ժամանակակից բժշկագիտությունն ալկոհոլիզմը համարում է հիվանդություն և կախվածություն, որը հանգեցնում է ալկոհոլի սիստեմատիկ օգտագործման՝ չնայած նրա բացասական հետևանքներին։
Հարբեցողությունից սոցիալական վնասը հսկայական է՝ քայքայվում են ընտանիքները, աճում է հանցավորությունը, կրճատվում է կյանքի տևողությունը, իջնում է հասարակության մակարդակը։ Այն էական բացասական ազդեցություն է թողնում նաև ազգի գենոֆոնդի վրա։ Հարբեցողների երեխաներն ունենում են մտավոր ցածր ներուժ, տառապում են զանազան հիվանդություններով։ Ալկոհոլի ազդեցության չափը կախված է օրգանիզմում արտադրվող ֆերմենտների ակտիվությունից, որը գենետիկական բնույթ ունի: Օրինակ, հնդկացիների մոտ նույնիսկ չափավոր քանակությամբ ալկոհոլի օգտագործումը կյանքի համար վտանգավոր նշանակություն կարող է ունենալ՝ առաջացնելով ալկոհոլային թունավորում: Բարեբախտաբար, հարբեցողությունը հայերին բնորոշ հիվանդություն չէ, սակայն «Հոգեբուժական բժշկական կենտրոն» փակ բաժնետիրական ընկերության նարկոլոգիական կլինիկայում 2009-ին հաշվառման է վերցվել հարբեցողությամբ տառապող 127 հիվանդ։ Բնականաբար, սա մեզանում հարբեցողների իրական թիվը չէ. մասնագետները նշում են, որ ռեալ թիվն ստանալու համար գրանցված թիվը պետք է բազմապատկել 8-10-ով։
Հարբեցողության առաջացման պատճառները երեքն են՝ կենսաբանական, սոցիալական և հոգեբանական։ Ամերիկացի գիտնականները կարծում են, որ հարբեցողության նկատմամբ նախատրամադրվածությունը 70 տոկոսով է պայմանավորված ժառանգական գործոնով։ Կենսաբանական գործոններից են նաև նյարդային համակարգի առանձնահատկությունները՝ նախկինում տարած նյարդային հիվանդությունները, գանգուղեղային վնասվածքները, հոգեկան խանգարումները: Դժվար մանկությունն ու պատանեկությունը, սոցիալական վիճակը նույնպես նպաստող գործոններ են:
Հարբեցողությունն ունի զարգացման երեք փուլ՝ հոգեկան, հոգեֆիզիկական կախվածություն և երրորդ, երբ հոգեկան ու ֆիզիկական կախվածությանը գումարվում են տարբեր օրգան-համակարգերի բարդությունները: Հիմնականում բժշկի օգնությանն են դիմում հիվանդության երկրորդ փուլում, երբ գիտակցում են, որ հիվանդ են: Խմիչքն առաջին հերթին նյարդային համակարգի վրա է ազդում, այդ պատճառով ալկոհոլը կոչվում է հոգեմետ. օգտագործելը ցանկալի է դառնում, իսկ չարաշահելու դեպքում ախտահարվում են բոլոր օրգանները (սրտանոթային և նյարդային համակարգեր, ուղեղ, ստամոքս, ենթաստամոքսային գեղձ, լյարդ և այլն): Հարբեցողությունից առաջացող հոգեկան խանգարումները դրսևորվում են տարբեր կերպ՝ սուր և քրոնիկ, սպիտակ տենդ, գիտակցության խանգարում, վտանգավոր հոգեվիճակներ, հալյուցինացիաներ, փսիխոզներ, ի վերջո` քրոնիկական հոգեկան խանգարումներ: Հարբեցողությունը քրոնիկական հիվանդություն է և կարող է կրկնվել: Հիվանդը պետք է գիտակցի, որ խմելը կտրականապես արգելվում է: Բժշկության հնարավորություններն այսօր սահմանափակ են այդ հիվանդության բուժման առումով: Ողջ կյանքի համար բուժման երաշխիք հնարավոր չէ տալ, լավագույն արդյունքն այն է, երբ բժիշկն ու հիվանդն աշխատում են միասին, և մարդն ուզում է բուժվել: Բուժվողներ կան, որ չեն խմում տարիներ շարունակ, հիվանդներ էլ կան, որ խմում են բուժման կուրսն ավարտվելու հենց հաջորդ օրը։ Այս հարցում էականը հիվանդի գործոնն է:
Ալկոհոլի նույնիսկ քիչ չափաբաժնից պետք է խուսափեն հղիներն ու հղիանալ պատրաստվող կանայք, վարորդները, մեծ ուշադրություն պահանջող աշխատանք կատարող անձինք, մարդիկ, ովքեր ինչ-ինչ պատճառներով դեղեր են ընդունում, քանի որ դեղի ու ալկոհոլի փոխազդեցությունը ծանր հետևանքներ կարող է ունենալ:
Լիլիթ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 4141

Մեկնաբանություններ