Մոսկվան ակնկալում է, որ Հայաստանի իշխանությունները թույլ չեն տա դպրոցներ տեղափոխել 8-րդ դասարանի պատմության դասագիրքը, որը խեղաթյուրում է 18-րդ դարավերջի և 19-րդ դարասկզբի Հարավային Կովկասի իրադարձությունները՝ ասված է ՌԴ ԱԳՆ հաղորդագրության մեջ: Ըստ այդմ՝ դասագրքի գլուխներից մեկում «Արևելյան Հայաստանի բռնի միացումը Ռուսաստանին» սադրիչ վերնագրով վերանայվել են 1826-1828 թ.թ. ռուս-պարսկական պատերազմի արդյունքներն ու Թուրքմանչայի պայմանագիրը կոչվել է Արևելյան Հայաստանի «բռնակցում»:                
 

Հայոց արժանապատվության ասպետներին

Հայոց արժանապատվության ասպետներին
27.04.2023 | 22:39

Արծիվները սովորաբար խմբերով չեն լինում, նրանք մենակ են ճախրում և նրանց տեղը ժայռերն են ու երկինքը: Այս հուշարձանին հերոսական ճախրանքից հետո հայոց արծիվները միասին են ու երկնքում են։ Նրանք վաղուց իրենց երկրային ճախրանքն ավարտել են ու հիմա մեր հոգիներում են թևածում։ Հայոց վրիժառուների ՆԵՄԵՍԻՍ հավերժակոթողը մեր օրերի քաոսը, հոգեթուլությունն ու մոլորությունները վանող ու ցավը դարմանող սպեղանիներից է, կամքի ու հույսի կռանը ժամանակի սալին զարկող Հայկյան նետ, մեր արժանապատվության վերածլող նշխարը։ Հուշակոթողին հայոց վրիժառուների անունների վերևում շարունակվող չգրված սալիկներ կան:

Հայոց արժանապատվության ասպետներ:

Ո՞վ գտավ հավերժության այս միտքը, ժրագիր դարձրեց, իր անունը հրապարակել չցանկացող հովանավորին գտավ, սիրով ու արժանապատվությամբ կառուցեց բազմաթիվ նվիրյալ հայորդիների ջանքերով:

Այդ ամենի մասին երախտագիտության ջերմությամբ նշեց նախաձեռնության հեղինակ, Երևանի քաղաքապետի խորհրդական, «Սասուն-Տարոն» հայրենակցական միության նախագահ Կամո Արեյանը։ Խոնարհումի և երախտագիտության այս արժանապատիվ ծեսին մասնակցում էին նաև անմահ հերոսների հարազատները, թոռներն ու ծոռները:

Այս հուշարձանը դարձավ նրանց գործի հավերժության արժանապատիվ հանգրվանը, հայոց զինվորին և բոլորին ոգեղենացնող կենարար աղբյուրը։

Երբ ջուրը հորդեց ցայտաղբյուրից ու բազալտե ծորակից՝ մարդիկ հերթի էին կանգնել այդ ջրով դեմքերըը շփելու և բռերով խմելու՝ ինչպես մեր նախամայր Ծովինարն էր բռով խմում Կաթնաղբյուրի զորացնող ջրից։

Իսկ աղբյուրներն այնպես են կառուցել, որ խմողն ակամա խոնարհվում է հերոսների հիշատակին և ապա վայելում կենարար զովությունն ու ջրի հետ եկող պատմական հիշողությունը։

Կարժես մարմինը սրբացնող և հոգին զորացնող կնունք էր:

Վրեժ ՍԱՐՈՒԽԱՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 21540

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ