80 -ականներին, Երևանի Արմենիա ռեստորանի մշտական հաճախորդներից ձևավորված մի խումբ կար:
Երրորդ կենացը, որ բարձրացվում էր պարտադիր Դվին կոնյակով, հետևյալն էր.
- Վախտ կար, աշխարհը շախմատ էր:
Թագավոր էլ կար, թագուհի էլ: Ղուրբան լինենք
նրանց:
Հիմա աշխարհը շաշկի է դարձել:
Առաջ ես գնում, ուտում են: Հետ ես գնում՝
ուտում են:
Դու չես ուտում՝ ֆուկ են անում:
Խմենք նրանց կենացը, ովքեր ծուռ -մուռ
ճամփեքով դամա են դուրս գալիս:
Հիմա աշխարհը, մանավանդ մեր մեծ տարածաշրջանը, հենց նույն վիճակում է :
Կան այս քանդվող ու նոր հավաքվող աշխարհակարգի մի քանի պրոյեկտներ՝ Դեղին պրոյեկտ՝ չինական, կանաչ՝ մուսուլմանական, կապույտ՝ ամերիկյան, սև՝ Վատիկան, պապական պրոյեկտ, կարմիր կամ հուդայական պրոյեկտ՝ բրիտանական:
Ներկա պահին բոլոր պրոյեկտները, բացառությամբ բրիտանականի, պաուզայի մեջ են: Սպասում են նոյեմբերի
5-ի ընտրության: Ամեն մեկը յուրովի սպասումով:
Ակտիվ է բրիտանականն ու ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրության ելքի կարիքը չի զգում:
Իմ անհանգստությունն այն է, որ այդ ակտիվության արդյունքում, մենք չստանանք մի նոր մարտահրավեր, մի նոր «սև կարապ», այս անգամ հոկտեմբերի 26 -ի Վրաստանի խորհրդարանական ընտրության պատճառով:
Դեռ 2018 թ. Հայաստանի իշխանության դայակություն -ինստրուկտորությունը բացահայտորեն ստանձնած ( հիշեցնեմ՝ ՀՀ վարչապետի առաջին այցը ՌԴ, Սոչի: Ինքնաթիռը Զվարթնոցի վազքուղում էր, վարչապետը Բրիտանիայի դեսպանի հետ քննարկումների) Բրիտանիայի դեսպանատունը Հայաստանը չներքաշի Վրաստանի hետընտրական խժդժությունների մեջ:
Այս ստեղծված իրավիճակում. այս՝ առայժմ Մեծ Բրիտանիայի կողմից կառավարվող քաոսում, մենք, կարծում ե , շահած կլինենք, « դամա դուրս եկած» կլինենք, եթե տարածաշրջանում կատարվող ու կատարվելիք ոչ մի բանի չխառնվենք:
Անցնենք սպասման ռեժիմի, այլապես...
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ