«Չարենցին 4 ժամից բերեցին նասիլկի վրա, շպրտեցին հատակին»

Պապիկս` Արամայիս Դանիելյանը, նույնպես եղել է նկարիչ:

1936 թվականին ձերբակալվում է Աղասի Խանջյանի մահվան մեջ հրապարակավ Լավրենտի Բերիային մեղադրելու համար:

Իր անձնական օրագրում Արամայիս Դանիելյանը գրում է.

«Մեզ Կապանից բերեցին Երևանի Ներքին գործերի մինիստրություն և առանձին-առանձին շպրտեցին կամերաները: Ինձ նստեցրեցին 12-րդ կամերան, որտեղ նստած էին Ակսել Բակունցը, Ալազանը, Գուրգեն Մահարին, Չարենցը և այլ ականավոր գործիչներ...

Նստեցի նրանց հետ նույն կամերայում 11 ամիս:

Մի գիշեր կանչեցին Չարենցին ու 4 ժամից նրան բերեցին նասիլկի վրա, շպրտեցին հատակին: Հարցումներից պարզեցինք, որ զուգարանի պատին գտել էին 2 շրջանագիծ, որոնցից մեկի մեջ գրված էր. «Կգա ժամանակը», մյուսում՝ «Կհիշեն Չարենցին»: Դրա համար 36 շամփուրի հարված էին տվել մեջքին: Մինչև կեսօր տևեց նրա կենդանությունը, երբ վերջացավ եկան ոտքերից քարշ տալով տարան»:

1937 թվականին Արամայիս Դանիելյանը աքսորվում է Սիբիր 10 տարով:

Այս մասին հայրս չէր սիրում խոսել, բայց խնամքով պահում էր պապիս օրագիրը: Գուցե խուսափում էր «աքսորվածի զավակ» սովետական պիտակից:

Դավիթ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

Մեկնաբանություններ