Սեռափոխվածների սերնդակից պաշտոնյաներն ու օտարերկրյա փողերով սնվողներն իրենց «սկզբունքները», ասածները, որոշումները փոխում են զգեստների նման, ինչպես իրենց սերնդակիցները՝ սեռը՝ տարին մի երկու-երեք անգամ․․․
Նրանց համար չկա սրբություն, հավատք, հայրենիք, հավատարմություն, ազնվություն:
Նրանց համար եկեղեցին, մայրենի լեզուն, իրենց ազգի պատմությունը, իրենց պատմական հուշակոթողները սրբություն չեն, կոթող ու հուշարձան չեն՝ ապրելու վայր են, ինչ-որ սովորական շինություն, կառույց, որը կարելի է, բոլշևիկների նման, գոմ կամ պահեստ սարքել, օտարել կամ նվիրել, թողնել թուրքերին:
Նույնիսկ՝ Հայրենիքը:
Ռոբերտ Մելքոնյան