Վերջին երկու՝ Իսրայելի և Ռուսաստանի դեմ կատարված ահաբեկչությունը հստակ խոսում է նոր տիպի ահաբեկչության մասին:
Այս ահաբեկչությունները, որոնք կատարվում են առանց
կոնկրետ պահանջների, առավել քան բարդ են ու հեռագնա իրենց նպատակներով:
Սրանք նոր, աշխարհաքաղաքական կայունացումից առաջ,
հիմնականում տնտեական ազդեցության գոտիներ ձեռք բերելու, լոգիստիկ միջանցք-մայրուղիներում հաստատվելու խնդիր են լուծում:
Իսկ որտեղ տնտեսական ազդեցություն, այնտեղ էլ քաղաքական ակտիվություն:
Իսրայելի դեմ կատարված ահաբեկչությունից վեց ամիս
անց, նոր խոսվում է Լիաֆամ շելֆի գազային պաշարների
հանդեպ ունեցած բրիտանական ակնկալիքների մասին:
( ...ասեմ, որ մինչև այդ ահաբեկչությունը, ՖԲ-ում երկու անգամ անդրադարձել եմ այդ գազային շելֆին...):
Ռուսական ահաբեկչությունն էլ, բոլորովին չեմ զարմանա,
եթե մի քանի ամիս անց հիմք դնի Ֆրանսիա-Ռուսաստան
սերտ համագործակցության, մանավորապես Սև ծովի ավազանում, Վրաստանին էլ ընդգրկելով որպես գործընկեր:
Այս դիտանկյունից, եթե նայում ենք, Հայաստանի շուրջ և Հայաստանի ներքաշմամբ տեղի ունեցող իրադարձությունները, կարծես պլանային նախապատրաստական աշխատանք են,
մեր տարածաշրջանում խոշորամասշտաբ ահաբեկչություն
կազմակերպելու համար:
Հանգուցային, միևնույն ժամանակ թույլ օղակը մենք ենք և ունենք ԱԷԿ...
Ահաբեկչություն, որի արդյունքից գոհ կլինեն բոլորը, բացի
մեզանից:
ՈՒ Մեծամորն էլ, պրակտիկորեն վերջ կդնի տեսական այն վեճին, թե արժե՞ արդյոք տակտիկական ատոմային զենք կիրառել որևէ տեղ, թե՞ ոչ:
Սրա մասին մտածեք ու ոչ թե գնացեք Տավուշ, Բաղանիսում ու Ոսկեպարում հայրենասիրական ուրցով համեմված գառան խաշլամա ուտելու, այլ եկեք Երևան, Աժ-ն ցրեք, այս՝ երեք ոտքից կաղ իշխանությանը հեռացրեք:
Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ
Կոլաժը`ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)