Արտացոլում

Այսօր որոշեցի դուրս գալ մենության բանտից ու գնալ ՓՈՂՈՑ:

Ուզում էի տեսնել մեր նանիր ու զազիր օրերի ԱՐՏԱՑՈԼԱՆՔԸ փողոցի դեմքին:

ՓՈՂՈՑՆ ԱՆԴԵՄ ԷՐ, ԱՆՀԱՂՈՐԴ:

Կարծես ինքը չէր թելադրել օրակարգը, կարծես օրախնդիրն իրեն չէր հետաքրքրում:

Դաժան եղելությունը, որ պետք է որևէ կերպ արտացոլվեր նրա հոգեբանության մեջ, իսպառ բացակայում էր:

ՓՈՂՈՑԸ ՁԱԽՈՂՎԵԼ ԷՐ և հիմա ընտրել էր իրավիճակային քայլերով իր խնդիրը լուծելու ճանապարհը:

ՓՈՂՈՑԸ վերածվել էր ՓՈՂԱՆՈՑԻ, որտեղ վաճառվում էր ամեն ինչ՝ մարմինը, հոգին, պատիվը, ձայնը:

ՓՈՂՈՑԻ ԿՐՈՆԸ ՓՈՂՆ Է և ձայնը տալիս է նրան, ով ավելի շատ կվճարի, ով ավելի շատ կխոստանա:

ՓՈՂՈՑԸ ՓՈՐՁ ՈՒՆԻ և ՉԻ ՀԱՎԱՏՈՒՄ ԵՐԵՍՓՈԽԱՆ ՓՐԿԻՉՆԵՐԻՆ: Թող գրողի ծոցը կորչեն բոլորը, ովքեր աթոռի կռիվ են տալիս:

ՈՒ հիմա՝

- Բա հիմա Աղքատ Ղազարոս, Ձախորդ Փանոս, Օխլոս Պողոս իշխանափոխություն չեք անու՞մ:

- Չէ՛, իշխաններին փոխում են պալատներում, դա փողոցի խելքի բանը չէ: Մինչև կոկորդներս կուշտ ենք:

Գարուշ ՔՈԹԱՆՋՅԱՆ

Հ.Գ.

Պալատն ու փողոցը կարծես չեն հասկանում, որ հայրենիք են կորցնում:

Մեկնաբանություններ