Նիկոլենք պատերազմում զոհված Լևոն Գալստյանի հորը կալանավորեցին՝ աղազարյան հովիկին հայհոյելու համար...

Հենց զգացին, որ իրենց Սիկոլի աթոռը երերում է, և իշխանությանը ռեալ վտանգ է սպառնում, ինչքան «քաղաքականությամբ չզբաղվող» ու «գլուխը կախ իր գործն անող» խմբակ կար՝ միանգամից ակտիվացան ու սկսեցին քաղաքականությամբ զբաղվել...

Յուրաքանչյուրի համար պարզ է այս օրերին տարբեր տրամաչափի գործիչների ու քարոզիչների հակառուսականության ալիքի իրական ծագումնաբանությունը։ Միայն մի բարի խորհուրդ՝ աշխարհը ձեր տիրույթը չէ, այն չեք կարող բաժանել սևի ու սպիտակի, երկրները չեն բաժանվում միայն դաշնակիցների ու թշնամիների։ Եղբայր, չե՞ք ուզում, ձեր տեսակետն է, սահմանված կարգով նախաձեռնեք ներազգային սահմանադրաիրավական ընթացակարգ՝ գուցե և հաջողության հասնեք։ Սակայն սա սոսկ ճաշակի հարց չէ, հստակ պետք է բացահայտեք, թե ինչպե՞ս եք պատկերացնում այդ անցումն իր բոլոր ասպեկտներով՝ ռազմական, էներգետիկ, լոգիստիկ, ժողովրդագրական (ՌԴ-ում ավելի շատ է հայ ապրում, քան բուն Հայաստանում) և այլն։

Երբեք չի կարելի ներել բռնությունն ու դաժանությունը։ Երբեք չի կարելի լինել հանդուրժող այնպես, ինչպես հայն է հանդուրժող։ Դրա համար էլ բոլորը գլխներիս են նստել։ Ցեղասպանությունը ներեցինք, Բաքվի ջարդերը ներեցինք, Սումգայիթը ներեցինք։

Հանրային առավել կամ նվազ հայտնի դեմքեր, Արցախի ոչնչացման կամ գոյության հարցն է դրված, որի վերաբերյալ այս իշխանությունը բացեիբաց հայտարարում է,որ ոչինչ չի ձեռնարկելու և ձեռքերը լվանալով մի կողմ է քաշվել: Հայտարարե՛ք, որ միանում եք պայքարի ելած ժողովրդի կողմից հռչակած իշխանափոխության պահանջին՝ ինքներդ ընտրելով ձեր հայտարարության տարածման տեղեկատվական խողովակը :

Երբ ռինգում հայտնվում են երկու մարտիկ` մեկին ամեն ինչ թույլատրվում է, իսկ մյուսի ձեռքերը կապած են, ապա դա անարդար մենամարտ է:

Մեր գեղեցիկ ու հին լեզուն մեր հայրենիքն է, որը մեզանից ոչ-ոք չի կարողանալու խլել:

Այսպիսով, մեր սերունդը նույնպես ականատես եղավ հայ ժողովրդի հերթական գաղթին և ցեղասպանությանը։ Ո՞վ կսպասեր, որ այն սահմռկեցուցիչ պատմությունները, որ լսել էինք մեր մեծերից, 21-րդ դարում, մեր աչքի առաջ կկրկնվեն, և մենք, իբր ունենալով պետություն, զինված ուժեր՝ անօգնական, ընդամենը դիտորդի կարգավիճակում կլինենք։ Եթե, ավելի քան 100 տարի առաջ, ցեղասպանություն կազմակերպիչներն ու իրականացնողները երիտթուրքերն էին, ապա այսօր կազմակերպիչները քպ-ական երիտհայերն են, իրենց գարշապետի գլխավորությամբ, իրականացնողները՝ նրանց դաշնակից ադրբեջանցիները։

Ու ինչքա՞ն իմբեցիլ պետք է մարդ լինի, որ Արցախում տեղի ունեցող ցեղասպանության ֆոնին ասի՝ Հայաստանում Ռուսաստանը հեղաշրջում է անում։

Թուրքական մեդիաներում ակտիվորեն շրջանառվում է «Երրորդ ղարաբաղյան պատերազմ» սահմանումը։