Գոնե մի անգամ կրոնը դարձրեք քաղաքականություն

ՈՒզու՞մ եք, որ 44-օրյայից հետո մնացած Լեռնային Ղարբաղում էլի հայ երեխա ծնվի, էլի հայոց լեզվով դպրոց ու մանկապարտեզ լինի:

ՈՒզու՞մ եք, որ լինի երաշխավորված անվտանգություն ու

գործի Հայաստանի հետ կապող Լաչինի միջանցքը:

Դրա համար մի բան է պետք ՝ գնալ Հռոմ:

(Սխալ բան չեմ, չէ՞, ասում, Պարգև Սրբազն ...):

Միայն Կաթոլիկ կրոնական փոքրամասնություն հանդիսացող

համայնքը կարող է դա ստանալ:

Քանի դեռ հնարավոր է, ձեր՝ արդեն 44-օրյայից հետո, մի անգամ մերժածը հետ ողորմիա արեք:

Սրանից պատեհ պահ չի լինելու:

Կուզե՞ք , Ղարաբաղի նախկին երեք ՈՒղղափառ եկեղեցիները երեսներովդ տվեք ու Կիրիլին միջնորդ բռնեք:

Կուզե՞ք, Պոլսո Հայոց պատրիարքի ոտքը գնացեք, թող աջակցի, կուզեք՝ Սուրբ Աթոռի հայստանյան դեսպանին ոսկեզօծեք, միայն թե հասեք Ֆրանցիսկոս Պապին ու համաձայնությունը ստացեք:

Ղարբաղի ժողովրդին դրեք Վատիկանի հովանու տակ:

Արեք դա, քանի դեռ տարածաշրջանում գեոպոլիտիկան է

աշխատում, իսկ երբ սկսի գործել գեոստրատեգիան, հաշվեք, որ 70-80 տարի, էլ սահման ու կրգավիճակ չի փոխվելու:

Գոնե մի անգամ կրոնը դարձրեք քաղաքականություն:

Սաշա ԱՍԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ