Պետք է հստակորեն իրարից տարբերել քաղաքական աղբ և քաղաքական դավաճան հասկացությունները։
Քաղաքական աղբը նա է, որը առավոտից երեկո, երբեմն էլ նաև գիշերը, իբր թե զբաղված է քաղաքական խնդիրներով, բայց ազդեցության որևէ դաշտ չունի։
Այստեղ խոսքը վերաբերում է ոչ թե նոր ծագող և քաղաքական լուրջ պոտենցիալ ունեցող ուժերին, որոնք ևս ոտքի կանգնելու նախնական էտապներում կարող են լինել թույլ և չունենալ ազդեցություն, այլ նրանց, որոնք տևականորեն ու տարիներ շարունակ քարշ գալով նույն լոլոն են երգում։
Իսկ ինչ վերաբերում է դավաճան հասկացությանը, ապա թույլ քաղաքական գործիչը լուրջ դավաճան լինել էլ չի կարող։ Դրա համար էլ է պետք լինել լուրջ ստրատեգիական մտածողության տեր քաղաքական գործիչ և ունենալ խելահեղ ռիսկի գնալու հատկություն։
Պարզունակ և տևական քաղաքական դատարկախոսությունները եղել են, կան և կլինեն մեր թուլության վկաները և դեպի ձախողում տանող հիմնական պատճառներից մեկը։
Պավել Բարսեղյան