Հայրենիքի վրա «ժամանակ չվատնելու և ռեսուրսներ չծախսելու» մասին կարող է խոսել միայն անհայրենիք մեկը

«Մենք 30 տարի ուղղակի ժամանակ էինք վատնել ու ռեսուրսներ ենք ծախսել մի խնդրի վրա, որն ի սկզբանե անլուծելի էր»:

Սա Արցախի վերաբերյալ Փաշինյան Նիկոլի արտաբերած բառերն են:

Հայրենիքի վրա «ժամանակ չվատնելու և ռեսուրսներ չծախսելու» մասին կարող է խոսել միայն անհայրենիք մեկը: Սակայն, նույնիսկ` անհայրենիքները կարծիք արտահայտելու և քաղաքական դիրքորոշում ունենալու իրավունք ունեն: Եվ այս իմաստով Փաշինյան Նիկոլի բառերը վտանգավոր են և դատապարտելի:

Նախ` «ի սկզբանե անլուծելի խնդիրներ» չկան: Ցանկացած խնդիր լուծում ունի:

Բացի դրանից` նորագույն պատմությունը ցույց է տալիս խնդիրների լուծման տարբերակները:

70-ականների սկզբին հռչակվեց Հյուսիսային Կիպրոսի Հանրապետությունը, 90-ականներին` Կոսովոն անկախացավ Սերբիայից, Աբխազիան և Հարավային Օսիան` Վրաստանից, Մերձդնեստրը` Մոլդովայից: Մեր օրերում կիսվեց Սուդանը, Եթովպիան:

Անլուծելի՞ էր արդյոք Կոսովոյի խնդիրը: Ոչ, քանզի այս պահին աշխարհի 124 պետություն պաշտոնապես ճանաչել են Կոսովոյի անկախությունը: Նույնը Հարավային Սուդանի և Էրիթրեայի պարագայում: Համոզված եմ` մնացածն իրենց հերթին են սպասում:

Հյուսիսային Կիպրոսի խնդիրն առկախված է արդեն 50 տարի: Պատկերացնու՞մ եք, որ այդ տարածքի ղեկավարը հայտարարի Հյուսիսային Կիպրոսի «անիմաստության» մասին: Ես չեմ պատկերացնում:

Հայտարարելով, որ Արցախի հարցն «ի սկզբանե, անլուծելի էր», Փաշինյան Նիկոլը լուրջ հարված է հասցնում Հայաստանի Հանրապետությանը, վերջինիս քաղաքական իմիջին:

Արցախի խնդիրն «անլուծելի չէր»: Սխալ էր «ի սկզբանե» ընտրված արտաքին քաղաքական վեկտորը, որը, ի վերջո, հանգեցրեց Արցախի խնդրի «անլուծելիությանը»: Ի տարբերություն Հայաստանի, օրինակ` Կոսովոն ի սկզբանե ճիշտ վեկտոր էր ընտրել:

Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ

Մեկնաբանություններ