Ֆրանսիայում շարունակվում են անկարգությունները և դա օրինաչափ է:
10-15 օր առաջ Ֆրանսիայում էի՝ Մարսելում: Ամենայն պատասխանատվությամբ՝ Մարսելում ես ազգությամբ շատ քիչ ֆրանսիացի եմ հանդիպել: Բնակչության գերակշիռ մասը աֆրիկացիներ, արաբներ և թուրքեր են: Վերջիններիս զգալի մասը Ֆրանսիայում կարգավիճակ են ստացել:
Այսինքն, նրանք կարգավիճակով ֆրանսիացի են, հետևաբար՝ այդ պետության տերերն ու տիրակալներն են:
Ֆրանսիան ժամանակին պետք է մտածեր իր ապագայի մասին: Կարծում եմ՝ արդեն ուշ է:
Մյուս կողմից՝ մի քանի նկատառում ևս:
Շուրջ 2 տարի առաջ Հայաստանում ամերիկյան համալսարանի (American University of Armenia) ղեկավարությանը տեղեկացրել եմ, որ համալսարանի աշխատակից (ԵՊՀ-ի այսրոպեական ռեկտոր) Հ.Հ-ն գրագող է:
Պահանջել եմ փաստի առթիվ արձագանքել:
Արձագանք չկա:
Արհամարհանք:
Շուրջ 2 տարի առաջ ՀՀ-ում ԱՄՆ դեսպանությանը (U.S. Embassy Yerevan) խնդրանք եմ ուղղել:
Արձագանք չկա:
Արհամարհանք:
Շուրջ 2 տարի շարունակ մի քանի տասնյակ հոդվածներ եմ հրապարակել ՀՀ-ում Գերմանիայի դեսպանության (German Embassy Yerevan) խայտառակ գործունեության վերաբերյալ:
Արձագանք չկա:
Արհամարհանք:
Շուրջ 1 տարի առաջ դիմել եմ ՀՀ-ում Ֆրանսիայի դեսպանությանը (Embassy of France ՀՀ-ում Ֆրանսիայի դեսպանատուն):
Արձագանք չկա:
Արհամարհանք:
Շուրջ 10-15 օր առաջ դիմել եմ Իտալիայի Միլան քաղաքի քաղաքապետարանին:
Արձագանք չկա:
Չի էլ լինելու:
Արհամարհանք:
Եվ, այսքանից հետո, օրինակ, ես ինչպե՞ս վերաբերվեմ ԱՄՆ-ի, Գերմանիայի, Ֆրանսիայի և Իտալիայի իշխանություններին: Իհարկե, բացասական վերաբերմունք կունենամ: Առիթի դեպքում, նույնիսկ՝ կկանգնեմ «անկարգությունների» մասնակիցների կողքին:
Կարեն ՀԵՔԻՄՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)