-
23.12.2023|
16:08
Հայոց մեր օջախներում հիմա ամանորյա եռուզեռ է. տոնածա՛ռ, եփութա՛փ, նախապատրաստվում ենք` կարողացածներիս չափով: Շատերս, անգամ, փորձելու ենք սեփական հասակներիցս ավե՜լ թռչել` վերջին մեր ոսկեղենը լոմբարդ տանելով... որ հարևան-բարեկամներից հետ չմնանք և այլն:
-
23.12.2023|
10:09
Եթե խոստանամ,
որ այս բանաստեղծությունս
վերջինը կլինի
ազատ, ինչպես ճայը,
թեթև, ինչպես քամին....
-
22.12.2023|
19:14
Քեզ եմ փնտրում, մա՛յր իմ,
խամրած մի նկարում․
որբանոց է, որբեր՝
մանկությունից զրկված...
-
22.12.2023|
12:09
Գույներից միայն մեզ մնաց սևը,
Հույսը բարևից անդին չի անցնում:
Մի՞թե, տե՛ր Աստված, անիծված նեռը
Մանկան մահաճիչ գույժով է սնվում։
-
21.12.2023|
19:10
...Այս էլ կանցնի սամումի պես ու հողմի,
Կնորոգի կյանքն ավերումն իր բերած,
Սակայն երբեք չի՛ նորոգվի, չի՛ անցնի,
Մեր իսկ հոգու ավերումը իր տված։
-
21.12.2023|
14:13
Գուցե պատահական չի, որ Անիի ավերակները գտնվում են Թուրքիայում, սակայն՝ Հայաստանի անմիջապես սահմանին, որպեսզի մենք այն տեսնենք և դաս քաղենք: Անիի ավերակները իրենց մեջ խորհուրդ ունեն, որովհետև Անին կործանվել է հենց այն արատների պատճառով, որոնք հիմա ծաղկում են Հայաստանում:
-
20.12.2023|
21:24
Ինձնից հեռացել, հեռացե՜լ անվերջ,
Երբեմն ինձնից ոչինչ չեմ հիշում...
Անցյալիս վրա եղյամ է իջել,
Կետագծեր եմ տեսնում մշուշում:
-
20.12.2023|
19:05
Գրչի ծայրից ի՛մ արյունն է հոսում՝
ճերմակ ու նվազող թղթի վրա,
դրախտ կոչված այս հին,մութ քաոսում
մոռացել ենք տեղը լույսին տանող դռան...
-
20.12.2023|
18:05
Հերթական համարի հերթական գինեձոնն արեց «Ռոսլին» արվեստի հանդեսը` նույնքան հերթական անգամ ներկայանալով իր ուշագրավ հրապարակումներով, խորքային դիտարկումներով, վերլուծություններով: Ամենակարևորը` հանդեսը հետևողականորեն ընդլայնում է տարածման դաշտը և դա շնորհիվ անաչառ գնահատման, առ արվեստն ու արվեստագետն ունեցած հոգածու խոսքի:
-
20.12.2023|
17:05
Երանի՜ քեզ, որ ծաղկել ես բանաստեղծիս աչքերի մեջ՝
սարի ալվան ծաղկաբույլից ամենավառ թույրերն առած,
սարից սահած անուշ հովի անմահական բույրերն առած՝
երանի՜ քեզ, որ ծաղկել ես բանաստեղծիս աչքերի մեջ:
瑨灏冮懘妤€鐎懘娆忕€懞鎺楀焵椤戠姭鍩楅崑顕呭劒閸愶絺鍋撳В/1692104897" rel="nofollow">Հետահայաց