Ծիծաղելին այն է, որ Հայաստանում բնակվողները, ովքեր հոգու խորքում ուրախ են Արցախի հանձնման առիթով և հուսով են, որ ապրելու են խաղաղ ու անվտանգ, չեն էլ պատկերացնում, որ Արցախից հետո հերթի մեջ իրենք են...
Մեզ համար ողբերգական և հակահայկական սիմվոլիկայի հաղթարշավի գագաթնակետն ուրվագծվեց այսօր և կարող է արձանագրվել վաղը՝ սեպտեմբերի 21-ին, անկախության խորհրդի և արցախյան շարժման ճիշտ հակառակ տրամաբանությամբ:
Ադրբեջանի նախնական պլանում հարձակումը պետք է լիներ Հայաստանի վրա, բայց Փաշինյանը, Արևմուտքի հետ գործարքի գնալով, կասեցրեց այն։ Արդյունքում՝ Ալիևը հարվածն ուղղեց դեպի գործարքից դուրս մնացած «անտեր» Արցախ։
2018-ի իշխանափոխությունից հետո Նիկոլ Փաշինյանն ու իր թիմակիցներն ամենաշատն էին օգտագործում ինքնիշխանություն, սուբյեկտայնություն բառերը։
Արցախի հարցի հետ կապված Փաշինյանը, վարչապետի աթոռին հայտնվելու հաջորդ օրվանից, վարեց կատաստրոֆիկ քաղաքականություն՝ մայիսի 9-ին Ստեփանակերտում հայտարարելով, որ չի բանակցելու, քանզի չի ներկայացնում արցախցիներին։ Դա նվեր էր Ալիևին...