Ապրիլյան իրադարձությունների հորձանուտում գրեթե աննկատ ու անարձագանք մնաց Րաֆֆի Հովհաննիսյանի երդման բուն տեքստը: Օրինաչափորեն կրկնակի երդմնակալության փաստն ավելի մեծ հետաքրքրություն էր հարուցել ու ավելի շատ մեկնաբանություններ ունեցավ` լինելով աննախադեպ ու արտառոց, մինչդեռ տեքստը իրոք հետաքրքիր էր, մասնավորապես Հայաստանի չորրորդ Հանրապետության հիշատակությամբ: «Ժառանգության» նախագահը փաստացի իր «նոր Հայաստանն» անվանեց Հայաստանի չորրորդ Հանրապետություն ու նրա հետ միասին երդված քաղաքացիները, փաստորեն, Հայաստանի չորրորդ Հանրապետության քաղաքացիներն են: Դա հերթական նոնսենսն էր, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը մատուցում էր հասարակությանը:

Երևանի ավագանու ընտրություններն ուրույն թեստ են մասնակից բոլոր ուժերի համար` վերից վար: Ոչ միմյանց նկատմամբ փոխկապակցություններում: Այլ սեփական` «ներսային» տիրույթներում: Բոլոր կուսակցություններում էլ տեղի է ունենում «ինվենտարիզացիա»` վա-բանկ վերջնարդյունքով: Այսպես.

Եվ այսպես, հարավաֆրիկյան Դուրբան քաղաքում ավարտվեց Բրազիլիան, Ռուսաստանը, Հնդկաստանը, Չինաստանը և ՀԱՀ-ը միավորող միջազգային կառույցի (BRICS) գագաթնաժողովը։ Այդ հանդիպումից տարբեր ու շատ բաներ էին սպասում։

Սպիտակ տան վարչակազմի և ԱՄՆ-ի ու Մեծ Բրիտանիայի առաջատար նավթային ընկերությունների պատվերներով գլոբալ նավթային և էներգետիկ բիզնեսն սպասարկող նավթային խորհրդատվական ընկերությունները (կոնսալտինգները) իրենց պատկերացումներն են շարադրել նավթի արդյունահանման, առաքման և վաճառքի ոլորտում հնարավոր վտանգների մասին։ Այդ աշխատանքներին մասնակցել են Ռայսի համալսարանին առընթեր Ջորջ Բեքերի անվան ինստիտուտը (Հյուսթոն), Քեմբրիջի էներգետիկ ակադեմիան (Բոստոն), նավթային ֆինանսական ընկերությունը (Վաշինգտոն), Ռազմավարական և միջազգային հետազոտությունների կենտրոնը (Վաշինգտոն), վտանգի խմբերի վերահսկողության կազմակերպությունը (Լոնդոն), ինչպես նաև մի քանի այլ հետազոտական կենտրոններ ու առանձին հետազոտողներ։

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի՝ Մոսկվա կատարած այցն այլևս անցյալ է: Եվ նա էլ միակը չէ Հայաստանի իշխնամետ և ընդդիմադիր գործիչներից, որը ներքաղաքական կարևոր իրադարձությունների ժամանակ մեկնում է Մոսկվա: Նրա վրա հարձակումներ եղան սոցցանցերում, հիշեցրին, որ գնացել է ռուսաստանյան իշխանությունների «օրհնությունը» ստանալու և այլն: Ավելի արմատական հայացքներ ունեցողները նույնիսկ շեշտեցին, թե Մոսկվան հայ ընդդիմադիրների «գերեզմանափորն» է:

101 տարի առաջ ապրիլի 14-ին ժամը 23.40-ին Ատլանտյան օվկիանոսում հանգամանքների անբարեպատեհ դասավորությամբ սառցալեռան հետ բախվեց իր առաջին նավարկությանը դուրս եկած` այդ պահին ամենահզոր ու անխորտակելի համարվող, ամենամեծ ու ամենագեղեցիկ նավը` «Տիտանիկը»:

Նոն-ստոպ ընտրություններն ՕԵԿ-ի համար, մի կողմից, զորաշարժերի, մյուս կողմից` մի քանի «պլաստում» լինելու կարգին առիթ էին: Ի տարբերություն նախագահական ընտրություններին չմասնակցած կուսակցությունների, նախագահական ընտրություններին մասնակցած ՕԵԿ-ը հնարավորություն ունեցավ Երևանում ոտքի վրա պահել իր և՛ շտաբները, և՛ էլեկտորատը, ու ժամանակ չկորցնել վերակազմակերպվելու, ինվենտարիզացիայի վրա։ ՈՒ մինչ մյուսները` մեկ-երկու-երեք-չորս, իրենք` մեկ-երկու:

Չնայած ներքաղաքական կյանքի դժվարություններին, «հողերի հավաքման» հարցը Մոսկվայի համար ավելի ու ավելի է սևեռուն գաղափար դառնում։

Դուալիստական համապարփակ աշխարհաքաղաքականության փլուզումը արմատական ազդեցություն գործեց ոչ միայն առաջատար համաշխարհային տերությունների, այլև Եվրոպայի, Մեծ Մերձավոր Արևելքի, Հարավային Ասիայի և Հեռավոր Արևելքի խոշոր պետությունների քաղաքականության վրա։

Օրվա «ինտրիգը» մնացին նորաստեղծ «Հայ ազգային կոնգրես» կուսակցության անդրանիկ համագումարն ու նրա շուրջ ծավալված քննարկումները սոցցանցերում: