Տե’ր, սիրում ու երկրպագում եմ Քեզ:

Պարգեւատու՛ բարեաց եւ աղբի՛ւր խաղաղութեան, Տէր Աստուա՛ծ մեր, յամենայն սատանայական խռովութեանց խաղաղացո՛ զմիտս մեր եւ զխորհուրդս ի գիշերիս յայսմիկ եւ յամենայն ժամանակի․․․

Ամենազարմանալին այն է, որ մարդիկ առավոտից երեկո Պուտին են հայհոյում, ու հիմա էլ զայրացած գոռում, թե բա «վա՜յ, տեսա՞ք, Պուտինը Ալիևի տուն է գնացել։ Տեսա՞ք ձեր դաշնակիցը ինչ քըխ է»...

Ժամանակակից մարդը չգիտես ինչու ավելի հակված է ենթադրել, որ ինքն ու դարեր առաջ ապրած իր նախնիները խիստ տարբերվում են իրենց ընդունակություններով և ընկալումներով, ուստի նաև պահանջները բնությունից և հասարակությունից նույնպես պետք է տարբեր լինեն: Մոռանում ենք, որ մեր բոլորի ՏԵՐԸ հիշեցնում է. «Մի՛ կարծեք, թե Օրենքը կամ մարգարեներին ջնջելու եկա. չեկա ջնջելու, այլ՝ լրացնելու» (Մատթեոս, 5:17) և որ «ՀԻՍՈՒՍ ՔՐԻՍՏՈՍ նույնն է երեկ, այսօր և հավիտյան» (Եբրայեցիներին, 13:8) ու ՆՐԱ սահմանած պատվիրաններն ու պահանջներն էլ մարդկության հանդեպ, ոչ ոքի վերապահված չէ վերանայել ու խմբագրել:

Նժդեհը կենդանի լիներ, այսօր էլ նույն տողերը կգրեր:

Վարչապետ ունենք, աշխարհը չունի. հեծանիվ է քշում, ոտանավոր է գրում, իսկ երկիրը վարի է գնում... Կարդացի Նիկոլ Փաշինյանի գրած բանաստեղծությունը, նաև իր ասմունքը լսեցի։ Հեչ դուրս չեկավ...

20-րդ դարը դեռ դիմադրում էր․․․ Ազնավուրով, Ալեն Դելոնով:

Ի՞նչ է նշանակում Հայաստան: Բերեմ օրինակ: Չի աշխատում բջջային հեռախոսը` ինչ-որ դետալ է վնասվել: Արհեստավորն ասում է, որ կարող է փոխարինել այդ դետալը:

Մի կին առավոտ վաղ արթնացավ, որպեսզի իր աղոթքը եկեղեցում անի: Հագնվեց և ճամփա ընկավ դեպի եկեղեցի: Կեսճամփին վայր ընկավ ու հագուստը կեղտոտվեց: Վեր կացավ, թափ տվեց շորերը և վերադարձավ տուն: Տանը փոխեց շորերը, իրեն կարգի բերեց և նորից ճամփա ընկավ դեպի եկեղեցի: Ճանապարհի հենց նույն տեղում կրկին վայր ընկավ: Նորից ոտքի կանգնեց, էլի տուն վերադարձավ, փոխեց շորերը և նորից շտապեց դեպի եկեղեցի:

Այսօր` օգոստոսի 18-ին, Հայաստանյայց Առաքելական Սուրբ եկեղեցին նշվում է Սուրբ Աստվածածնի Վերափոխման տոնը: