Ի՞նչ եք կարծում, 1915 թվականի ապրիլի 24-ին, երբ Պոլիսում բռնեցին ու սպանեցին բոլոր հայ մտավորականներին, Էրզրումի կամ Մուշի հայերն ի՞նչ էին մտածում:
Ճի՛շտ եք, մտածում էին` Պոլիսը ու՜ր, Մուշը ու՜ր:
Մտածում էին` Պոլիսի 30 % հայերի համար հո Թուրքիայի, հարևանի հետ չե՞նք թշնամանալու:
Հետո ի՞նչ էին մտածում Կարսի հայերը Վանի կոտորածների մասին: Ճիշտ է, մտածում էին` իրենք հո չեն գնալու Վանի համար կռվեն, Վանի համար վանեցիք թող կռվեն:
Շարունակե՞մ, թե՞ գիտեք վերջը ինչ եղավ:
Իսկ էդ ընթացքում ի՞նչ էին անում հայ ազգի լիդերները:
Ճիշտ է` իրար էին ուտում: Դաշնակները մեղադրում էին հնչակներին, հնչակները՝ արմենականներին, արմենականները՝ դաշնակներին, բոլորն իրար հետ մեղադրում էին ռուսներին, բրիտանացիներին, Ֆրանսիային ու «ողջ քաղաքակիրթ աշխարհին»:
Ինքնության տարբեր տեսակներ կան, ասենք մասնագիտական, ընտանեկան, էթնիկ և այլն: Էթնիկ ինքնությունը մյուս ինքնության տեսակներից տարբերվում է նրանով, որ միայն դու չես որոշողը, դիմացինն էլ պետք է համաձայնվի հետդ:
Ասենք կինը կարող է որպես ինքնություն ընտրել մասնագիտականը՝ ծրագրավորող, բայց էդ նույն հայ կինը, եթե որոշի, որ հայ չի ու գնա Բաքու, իր համար ծանր կլինի:
Այսինքն էթնիկ ինքնության դեպքում դու չես որոշողը, դիմացինի համար դու հայ ես, նույնիսկ, եթե որոշես, որ հայ չես:
Ազգանունդ փոխելու դեպքում էլ սերունդներ պետք է անցնեն քեզ ընդունելու համար:
Հիմա ինչքան էլ մեր բնակչության 30 %-ը համարի, որ արցախցիները հայ չեն (հարցումներն են էս թիվը ցուցադրել), ինչքան էլ Արարատի մարզի բնակիչը չանհանգստանա Կապանի ճանապարհները կամ Սև լճի 30 %-ը Ադրբեջանին հանձնելու փաստից՝ միևնույն է, թուրքերի համար մենք բոլորս էլ հայ ենք, իսկ իրենց նպատակը՝ ավարտել ցեղասպանությունը:
Ցեղասպանությունից հետո ուժերի տրամաբանությունը տարածաշրջանում չի փոխվել, Թուրքիայի խնդիրը շարունակում է մնալ ոչնչացնել Հայաստանը՝ մեծացնելով իր ազդեցությունը թուլացնել ռուսական գործոնը:
ՈՒ Գորիսում, Արցախում կամ Կապանում ամեն նոր բարձրունք գրավելով Թուրքիան մոտենում է Ցեղասպանության ավարտական փուլին ու էս պայմաններում խաղաղություն խոստացողները նույն գործն են անում, ինչ երիտթուրքերի իշխանության գալու ժամանակ
հայ-թուրքական բարեկամություն քարոզող հայ քաղաքական լիդերները:
Հայր Ոսկան ՈՍԿԱՆՅԱՆ
19 նոյեմբերի, 2021 թ.