Որոշ միամիտներ Հայաստանում Բլինքենի խոսակցությունն այն մասին, որ առաջիկա շաբաթներին հնարավոր է Ադրբեջանի կողմից հարձակում Հայաստանի վրա, ընկալել են որպես եղբայրական նախազգուշացում, թե բա՝ Արևմուտքը, այս դեպքում ԱՄՆ-ը, Բլինքենի շուրթերով փորձում է կանխել էսկալացիան Հայաստանի ուղղությամբ, զգուշացնել հայերին։
Իսկ իրականում ամեն ինչ հուշում է նրա մասին, որ Բլինքենը հիշեցրել է Ադրբեջանին, այլ կերպ ասած՝ հուշել է կամ էլ շտապեցրել է իր այդ «կանխատեսմամբ» Հայաստանի դեմ էսկալացիա սկսելու համար։
Տեսեք, ընդամենը մի քանի փաստ իրար կողք դնելով՝ կհասկանաք, որ դա այդպես է:
Պաղեստինը, Իրանի հովանավորչությամբ, հարձակվում է Իսրայելի ուղղությամբ։
Ժամեր անց Իսրայել է մեկնում Բլինքենը և հայտարարում, որ ինքը ոչ միայն որպես ԱՄՆ պաշտոնյա է գտնվում Իսրայելում, այլ նաև՝ որպես հրեա:
Իրանից հայտարարություններ են հնչում, որ Իսրայելի կողմից Պաղեստինի դեմ ցամաքային հարձակման դեպքում իրենք կխառնվեն պատերազմին.
Իրանը հայտարարել է բազմիցս, որ Սյունիքի վրա հարձակման դեպքում չի հանդուրժի և կմիջամտի պատերազմին:
Այս ամենից հետո կարելի է վստահ արձանագրել, որ Իսրայելին՝ հրեաներին, և այս դեպքում մասնավորապես Բլինքենին, անհրաժեշտ է Իրանին ներքաշել ռազմական բախման մեջ Ադրբեջանի հետ, որպեսզի Իսրայելն անխոչընդոտ իր գործն անի:
Այսքանը բավարար է հասկանալու համար, որ հիմա հավաքական Արևմուտքի շահերից է բխում, որ Ադրբեջանը էսկալացիա սկսի Հայաստանի տարածքում, որը Իրանի համար կստեղծի ճակատ և կշեղի Իսրայելի դեմ նախապատրաստվող գործողություններից։
Հ.Գ. Միայն մի բան է հարցական մնում.
Ադրբեջանը կշտապի՞, կհամարձակվի՞ ներխուժել Սյունիք, լավ իմանալով, որ Իրանի արձագանքը չի ուշանա, թե՞ ամեն դեպքում ամեն ինչ կանի ժամանակ ձգելու համար և կներխուժի միայն Իրանի կողմից արդեն Իսրայելի դեմ ռազմական գործողություններ սկսելուց հետո։
Հ.Հ.Գ. Չմոռանանք, որ վերջին տարիներին և մասնավորապես 44-օրյա պատերազմի ընթացքում ու դրանից հետո Իսրայելի կողմից աննախադեպ ռազմական աջակցությունն Ադրբեջանին պատահական չէր, Ալիևի «սիրուն աչքերի» համար չէր արվում։
Հովհաննես Հարությունյան