Սփյուռքահայ մի տիկին տոլմայի մասին հեգնական նյութ էր գրել, ուտեստն անվանելով դոլմա, և ծաղրելով հայությանը, թե թուրքական ուտեստ է, ծիծաղելի մի եղեք և այլն:
Մի կողմ թողնեմ այն ցավալի փաստը, որ արաբական երկրներում ապրող մեր հայրենակիցները տոլման կա՛մ արաբական, կա՛մ թուրքական են համարում, Եվրոպայում ապրողները՝ հունական և այլն:
Հայաստանաբնակներից տասից ինը հայերեն տոլմա բառի փոխարեն օգտագործում է թուրքերենի հնչունափոխված՝ դոլմա տարբերակը։
Եվ դեռ նեղանում ենք թուրքերից, վրացիներից, աշխարհից, թե մեր մշակութային արժեքներն իրենցով են անում։
Մե՛նք ենք տալիս, նվիրում ենք մեր տգիտությամբ, անգործությամբ, մեր անպատասխանատու վերաբերմունքով, և այլոց մեղադրում։
Տոլման հայկական ամենածիսական ուտեստներից է, և բառի հիմքում տոլին է, որ հին հայերենում խաղողի տերև էր նշանակում։
Հա․ սփյուռքահայ տիկինն իմ առարկությանը «հաղթական» փաստարկ ներկայացրեց, թե բա՝ դոլմա թուրքերեն նշանակում է լցոնած։
Ի դեպ, այդ մեկնաբանությունը շատերից եմ լսել։
Եվ նման «խելոքներին» հարցս ուղղեմ․ Ստամբուլում գտնվող, թուրք սուլթանների ամենամեծ, ամենաշքեղ պալատը, որ կոչվում է՝ Դոլմա բախչե, ի՞նչ է նշանակում․ Լցոնված այգի՞, թե՞ խաղողի այգի։
Այդ տիկինն արգելափակեց ինձ՝ կոշտ պատասխանիս համար։ Չգիտեմ, գուցե հիմա խրախճանք է սարքել իր համակիրների հետ՝ հայկական տոլման սկուտեղի վրա թուրքերին մատուցելով։
Գուցե․․․ էջից դատելով՝ հանդես էր գալիս ազգային դիմակ հագած:
Ասել եմ ու կասեմ` հայի առաջին թշնամին թուրքը չէ, ռուսը չէ, տգիտությու՛նն է:
Վահե ԼՈՌԵՆՑ