ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

Անդ­րա­նի­կը թևեր պի­տի ու­նե­նար, որ թռ­չեր-հաս­ներ Սար­դա­րա­պատ կամ Բաշ Ա­պա­րան

Անդ­րա­նի­կը թևեր պի­տի ու­նե­նար, որ թռ­չեր-հաս­ներ Սար­դա­րա­պատ կամ Բաշ Ա­պա­րան
04.09.2020 | 00:51
Հա­յոց նո­րա­գույն պատ­մու­թյան պայ­քա­րի ա­ներկ­րորդ հե­րոս զո­րա­վար Անդ­րա­նի­կին ար­դեն մեկ դա­րից ա­վե­լի, փա­ռա­բա­նե­լով ու նսե­մաց­նե­լով, նրան վկա­յա­կո­չե­լով ու խոս­քը մեջ­բե­րե­լով, դի­մում են տար­բեր զբաղ­մուն­քի տեր ստեղ­ծա­գոր­ծող­ներ ու քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ: Նրա հի­շա­տա­կը չէր խամ­րել ան­գամ խոր­հր­դա­յին միա­կու­սակ­ցա­կան հա­մա­կար­գի գե­րիշ­խա­նու­թյան տա­րի­նե­րին: Սիր­ված էր ա­մե­նուր, ա­մեն հար­կի տակ: Հենց դրա շնոր­հիվ մեր հե­րոս­նե­րից նա ա­ռա­ջի­նը մե­ծար­վեց հայ­րե­նի­քում: Վե­րա­դար­ձավ, և նրա ո­գին զենք դար­ձավ հա­յոց նոր սերն­դի հա­մար, ո­րը հաղ­թեց Ար­ցա­խյան գո­յա­մար­տում:
Երբ ե­րե­սուն տա­րի ա­ռաջ մե­զա­նում սկս­վեց տն­տե­սու­թյան մաս­նա­վո­րե­ցու­մը, ըստ կու­սակ­ցա­կան պատ­կա­նե­լու­թյան սե­փա­կա­նաշ­նորհ­վե­ցին նաև ազ­գա­յին գոր­ծիչ­ներն ու հե­րոս­նե­րը: «Ան­տեր» մնաց միայն հե­րո­սա­պետ Անդ­րա­նի­կը: Նա ինչ­պես կար, այն­պես էլ մնաց ժո­ղովր­դի սե­փա­կա­նու­թյու­նը: Սա­կայն զո­րա­վա­րի ծնն­դյան 150-ա­մյա­կը 2015-ին հայ­րե­նի­քում չնշ­վեց պե­տա­կա­նո­րեն՝ իշ­խող ՀՀԿ-ի և նրա ա­ռաջ­նոր­դի կամ­քով: Դե, նրանք դա­վա­նում են նժ­դե­հա­կա­նու­թյուն՝ չի­մա­նա­լով, որ Գա­րե­գին Նժ­դեհն իր ա­վագ ըն­կեր Անդ­րա­նի­կին հա­մա­րում է հա­յոց ա­զա­տագ­րա­կան պայ­քա­րի խոր­հր­դա­նի­շը:
Հի­մա էլ աս­վում է՝ մո­ռա­նալ մեր հե­րո­սա­կան ան­ցյա­լը, նաև Անդ­րա­նի­կին, և պատ­մու­թյու­նը սկ­սել զրո­յից: Այս խայ­տա­ռակ մտայ­նու­թյա­նը միայն ես չէ, որ դեմ եմ: Ներ­կա հրա­պա­րակ­ման ա­ռիթն այլ է: Վեր­ջերս իջևա­նյան իմ ան­կյու­նում ու­շադ­րու­թյանս ար­ժա­նաց­րին Թա­թուլ Հա­կո­բյան լրագ­րո­ղի՝ իր կու­սակ­ցու­թյան կամ գա­ղա­փա­րա­կից­նե­րի խմ­բի տե­սա­կետն ար­տա­հայ­տող շա­րադ­րան­քը, ո­րով նա կանգ­նել է զո­րա­վա­րին նսե­մաց­նող­նե­րի շար­քե­րում: Խոս­քը վե­րա­բե­րում է 1918 թ. գար­նա­նը թուր­քե­րի դեմ մղ­ված կռիվ­նե­րին Անդ­րա­նի­կի չմաս­նակ­ցե­լու հան­գա­ման­քին: Նա ա­սում է. «Անդ­րա­նի­կը իր շուրջ 2000 զո­րախմ­բով, որ ձևա­վոր­վել էր Ա­լեք­սանդ­րա­պո­լում 1918 թվա­կա­նի գար­նա­նը, գրե­թե մաս­նակ­ցու­թյուն չու­նե­ցավ Սար­դա­րա­պա­տի, Բաշ Ա­պա­րա­նի և Ղա­րա­քի­լի­սա­յի հայ-թուր­քա­կան կռիվ­նե­րին»: Մեղմ ա­սած՝ սա չի­մա­ցու­թյան ար­դյունք է պատ­մա­կան թե­մա­յով ստեղ­ծա­գոր­ծո­ղի հա­մար:
Նախ բո­լոր չի­մա­ցող­նե­րին հայտ­նեմ, որ Անդ­րա­նի­կը թևեր պի­տի ու­նե­նար, որ թռ­չեր-հաս­ներ Սար­դա­րա­պատ կամ Բաշ Ա­պա­րան, ո­րով­հետև նա հեռ­վում էր՝ զբաղ­ված իր գոր­ծով: 1918 թ. մար­տին հայ­կա­կան կոր­պու­սի հրա­մա­նա­տար, զո­րա­վար Թով­մաս Նա­զար­բե­կյա­նի կար­գադ­րու­թյամբ Անդ­րա­նի­կը Սի­բի­րից ժա­մա­նած արևմտա­հայ ռազ­մա­գե­րի­նե­րի եր­թա­յին վաշ­տի հի­ման վրա Թիֆ­լի­սում կազ­մա­վո­րում էր իր վեր­ջին զոր­քը՝ Հայ­կա­կան ա­ռան­ձին հար­վա­ծող զո­րա­մա­սը: Հա­յաս­տա­նի պաշտ­պա­նու­թյան խոր­հր­դի պա­հան­ջով Ա­լեք­սանդ­րա­պո­լում վերջ­նա­կան տես­քի բեր­ված 1400 մար­դուց կազմ­ված ջո­կա­տը, Անդ­րա­նի­կի ներ­կա­յու­թյամբ թուր­քե­րին չգրգ­ռե­լու նպա­տա­կով, ու­ղարկ­վում է դե­պի Ա­խալ­քա­լաք՝ սահ­մա­նի Բան­դի­վան-Կար­ծախ գի­ծը պաշտ­պա­նե­լու: Ապ­րի­լի 27-ին, մա­յի­սյան հե­րո­սա­մար­տե­րից գրե­թե մեկ ա­միս ա­ռաջ, անդ­րա­նի­կյան­ներն Ա­շոց­քի սա­րա­հար­թում ա­ռա­ջինն են ըն­դու­նում նա­խա­հար­ձակ թշ­նա­մու հար­ված­նե­րը՝ ստանձ­նե­լով բաց­վող ռազ­մա­ճա­կա­տի աջ թևի պաշտ­պա­նու­թյու­նը: Այս­տեղ ան­զի­ջում կռիվ­նե­րը շա­րու­նակ­վում են 19 օր:
Մա­յի­սի 15-ից հե­տո, երբ թուր­քե­րը նեն­գա­բար գրա­վե­ցին Ա­լեք­սանդ­րա­պո­լը, հայ­կա­կան զոր­քը նա­հան­ջեց Ղա­րա­քի­լի­սա՝ շր­ջա­պատ­ման վտանգ ա­ռա­ջաց­նե­լով Անդ­րա­նի­կի զոր­քի հա­մար: Օր օ­րի ա­վե­լա­ցող գաղ­թա­կան­նե­րին ա­պա­հով Լոռ­վա սա­րա­հարթ տե­ղա­փո­խե­լուց հե­տո, մա­յիս 19-ին հար­վա­ծող զո­րա­մա­սը Քա­րա­խա­չի լեռ­նանց­քով ան­ցավ Վո­րոն­ցով­կա, այ­նու­հետև՝ Ջա­լա­լօղ­լի, ուր մա­յի­սի 20-ին և 21-ին տե­ղի ու­նե­ցան կա­տա­ղի մար­տեր: Անդ­րա­նի­կը կոր­պու­սի շտա­բից հրա­ման ստա­ցավ ա­մեն գնով պաշտ­պա­նե­լու Դե­բե­դի ձո­րով անց­նող եր­կա­թու­ղին, ո­րով թշ­նա­մին հույս ու­ներ ա­րագ գրա­վել Թիֆ­լի­սը և շարժ­վել դե­պի Բա­քու: Հայ­կա­կան ա­ռան­ձին հար­վա­ծող զո­րա­մա­սը պատ­վով է կա­տա­րում իր ա­ռա­ջադ­րան­քը: Իսկ թե ին­չու Անդ­րա­նի­կը չի մաս­նակ­ցել Ղա­րա­քի­լի­սա­յի ճա­կա­տա­մար­տին, հան­դի­պող­նե­րը թող այդ հար­ցը տան հայ­կա­կան կոր­պու­սի հրա­մա­նա­տար Թով­մաս Նա­զար­բե­կյա­նին: Նաև խոր­հեն՝ հա­յոց ան­մահ հե­րո­սա­պե­տը 1918-ի գար­նա­նը սկս­ված հայ-թուր­քա­կան կռիվ­նե­րում «գլու՞խ է պա­հել», թե՞ մաս­նակ­ցել իր ան­վա­նը վա­յել ձևով:
Անհ­րա­ժեշտ եմ հա­մա­րում հա­վե­լել, որ կան­խամ­տած­ված, թե թյու­րի­մա­ցա­բար, մինչ այժմ էլ պատ­շա­ճո­րեն չի հիշ­վում Անդ­րա­նիկ զո­րա­վա­րի ա­վան­դը Սյու­նի­քի պաշտ­պա­նու­թյան, այն Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թյան ան­բա­ժա­նե­լի մաս հաս­տա­տե­լու և Ի­րա­նի հետ սահ­մա­նը պաշտ­պա­նե­լու գոր­ծում: Զո­րա­վա­րը Բա­թու­մի պայ­մա­նա­գի­րը մեր­ժե­լուց հե­տո իր զոր­քով և ի­րե­նից ոչ մի գնով բա­ժան­վել չցան­կա­ցող գաղ­թա­կան­նե­րի բազ­մու­թյան հետ փոր­ձեց Նա­խիջևա­նով անց­նել Խոյ, հաս­նել Մի­ջա­գետ­քում գտն­վող անգ­լիա­ցի­նե­րին, նրանց ու­ղեկ­ցել Հա­յաս­տան և գաղ­թա­կան­նե­րին վե­րա­դարձ­նել հայ­րե­նիք: Երբ դա չհա­ջող­վեց, նա Բարձ­րյա­լի կա­մոք հայ­տն­վեց Սյու­նի­քում և ա­միս­ներ շա­րու­նակ լեռ­նա­ցավ Նա­խիջևան-Սի­սիան-Գո­րիս-Շու­շի ճա­նա­պար­հով ա­ռա­ջա­ցող թուր­քե­րի դեմ:
Ազ­գի սի­րե­լի հե­րոսն իր կի­սա­քաղց ու բո­կոտն հրաշք քա­ջե­րի հետ, ՀՀ կա­ռա­վա­րու­թյու­նից չս­տա­նա­լով որևէ օգ­նու­թյուն, վե­րա­հաս կոր­ծա­նու­մից փր­կեց Սյու­նի­քի 60-հա­զա­րա­նոց բնակ­չու­թյա­նը, 35 հա­զար գաղ­թա­կան­նե­րին և «ազ­գի զմայ­լե­լի ծա­ղիկ» որ­բե­րին: Նա կա­րո­ղա­ցավ՝ որ­պես Հա­յաս­տա­նի ան­բա­ժա­նե­լի տա­րածք, պահ­պա­նել պատ­մա­կան Սյու­նի­քը, որն այ­սօր էլ սե­պի նման խր­ված է արևմտյան և արևե­լյան թուր­քե­րի սիր­տը: Այս ա­մե­նի մա­սին պի­տի ի­մա­նան Անդ­րա­նի­կին սի­րող­ներն ու նսե­մաց­նել ցան­կա­ցող­նե­րը: Պար­զա­պես կար­դալ է հար­կա­վոր թե­մա­յին վե­րա­բե­րող գրա­կա­նու­թյու­նը, և ոչ թե մեր­կա­պա­րա­նոց հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ կա­տա­րել: Իսկ ան­կողմ­նա­կալ մնա­լու հա­մար՝ ծա­նո­թա­նալ օ­տար­նե­րի կար­ծիք­նե­րին Անդ­րա­նի­կի մա­սին:
Ռու­բեն ՍԻ­ՄՈ­ՆՅԱՆ
Դիտվել է՝ 2824

Մեկնաբանություններ