Ինչի՞ վրա են հույս դնում մարդիկ, որ միկրոֆոնի կամ տեսախցիկի առջև ջանում են սևը սպիտակ ներկայացնել։ Երևի այն բանի, որ հայ ազգը քրոնիկական ամնեզիա ունի, հիշողության կորուստ։ Երբ անցյալ տարի շատերը, այդ թվում` ես, ընթերցողների ուշադրությունն էինք հրավիրում այն բանի վրա, որ Արևմուտքի հետ ցանկացած չափազանց մեծ մերձեցում սպառնալիք է Հայաստանի ազգային շահերին, ապա որպես հիմնավորում նշում էինք երկու առավել ցավագին հանգամանք։

Շոգ է, ու եթե կեսօրին փողոց դուրս գալու անպատեհությունն ունես, լրիվ հասկանում ես սիեստայի հմայքն ու անհրաժեշտությունը: Ոչինչ, որ սիեստան ցոփ ու շվայտ, զեխության ու մեղքերի մեջ կործանվող Եվրոպայի հնարածն է: Պատկերացնո՞ւմ եք` կեսօրից մինչև երեկո կյանքը մեռնում է` դատարկ փողոցներ, փակ սրճարաններ ու խանութներ, անգամ դեղատներ, միայնակ ծով:

Երբ ամեն երեկո քամիները սկսում են թափահարել մեր տան դռներն ու պատուհանները, հիշում եմ Չարենցին: Ոչ ոք այդպես չի հասկացել իր երկիրը: Գրեցի ու ուզում եմ ինքս ինձ հերքել, որովհետև կատեգորիկ տեսակետներն ու եզրակացությունները սխալ եմ համարում: Համենայն դեպս, ոչ ճշգրիտ, ոչ ոք չի կարող հավակնել ամեն ինչ իմանալու ու ամեն ինչի մասին դատողություններ անելու իրավունքին: Բայց ո՞վ կարող է հերքել Հայաստանի` Չարենցի որակումը։

Պատերազմի հոտ կա օդում: Այն կարող է սկսվել ղարաբաղյան «հանդերձարանից», որտեղից նախորդ օրը դուրս էր եկել հայտնի բարերար Լևոն Հայրապետյանը և… «չէր վերադարձել»:

Իր ամբողջ գեղեցկությամբ ու հարմարավետությամբ Շանհայն ունի խնդիր, որ միանշանակ հարուցում է թե քաղաքաբնակների, թե բազում զբոսաշրջիկների մշտական դժգոհությունը: Խնդիրը բնապահպանական է:

Ինչպես հայտնի է, հուլիսի 2-ից Վիեննայում տեղի է ունենում Իրանի հետ «վեցյակի» (ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդի մշտական անդամ հինգ երկրներ գումարած Գերմանիա) բանակցությունների հերթական փուլը, որը, ըստ էության, նվիրված է երկու հարցի.

Այսօր անհրաժեշտ է հերքել Հայաստանի արևմտամետ շրջանակների ևս մի առասպել, թե շուտով ԱՄՆ-ը և Իրանը գործակցելու են և համատեղ «ջարդեն Ռուսաստանին»: Մեր երկիրը գազային վառելիքով ապահովելու առնչությամբ այդ շրջանակները պնդում են, որ, իբր, Իրանի գազը էժան է ռուսականից և ԱՄՆ-ի «հրամանով» Իրանը պատրաստ է Հայաստանին շատ էժան գազ մատակարարել:

Չինաստանի ու Մեծ Բրիտանիայի բավականին երկարատև հարաբերությունների պատմության մեջ եղել են բազում բարդ, երբեմն պարզապես ողբերգական էջեր. «Ափիոնային պատերազմները», անգլիական առևտրական ընկերությունների ստորացուցիչ ու կողոպտիչ պարտադրանքները, Բռնցքամարտիկների արյունոտ ապստամբությունը, Հոնկոնգի օկուպացիան:

Պատկերացնո՞ւմ եք` ինչ կլիներ, եթե մատերիան ու հակամատերիան ունենային միևնույն ծավալը: Եթե ունենային միևնույն ծավալը, դուք ոչինչ չէիք պատկերացնի, որովհետև պարզապես չէիք լինի, ոչինչ չէր լինի, միլիարդավոր տարիներ առաջ մատերիայի ու հակամատերիայի բախումից երկուսն էլ կոչնչանային, եթե հավասար ծավալ ունենային:

Անորոշությունը, չնայած ամառվա շոգին, կախվել է հայոց երդիկից: Կարելի էր կարծել, որոշակիություն կլինի վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանի` ՌԴ վարչապետի հետ հանդիպումից հետո, որի օրակարգը գերակայված էր մեկ հարցով` ե՞րբ է վերջապես Հայաստանն անդամակցելու Եվրասիական միությանը, և անդամակցելո՞ւ է արդյոք: