ՀՀ վաստակավոր արտիստ ԺԱԿԼԻՆ ՍԱՐԽՈՇՅԱՆԻ հետ հանդիպեցինք մայիսի 5-ին՝ «Երազ» բալետային ներկայացման հաջորդ օրը։ Մեկ գործողությամբ բալետի լիբրետոն և պարերի բեմադրությունը Ժակլին Սարխոշյանինն էր, երաժշտությունը՝ Էդուարդ Համբարձումյանինը, գործիքավորումը՝ Վահան Նահապետյանինը։ Զգեստների ձևավորումը կատարել էր Աննա Ամասյանը, պրոդյուսերն էր Թովմաս Մարտիրոսյանը։ Պարուհի, բալետմայստեր Ժակլին Սարխոշյանի խորեոգրաֆիայով հիշյալ բալետը բեմադրվել է 2012-ին և ընդգրկվել օպերային թատրոնի խաղացանկում: Բալետային ներկայացումը և ընդհանրապես երեկոն մեծ ընդունելության արժանացան հանդիսատեսի կողմից։ Նույն օրը ներկայացվել է նաև Ս. Ռախմանինովի «Ալեկո» օպերան։
Ժակլին Սարխոշյանը մեզ հետ զրույցում նշեց, որ մայիսի 6-ին մեկնում է Բեյրութ, որտեղ բեմադրում է «Մոխրոտիկ» ներկայացումը Պրոկոֆևի երաժշտության ներքո։ Աշխատում է Լիբանանի Համազգայինի գեղարվեստի դպրոցում։ Խոսելով օպերային թատրոնի և ընդհանրապես հայ պարողների մասին՝ պարուհին նշում է, որ նրանք մրցունակ են, ունեն մասնագիտական լավ որակներ, պարզապես նրանց հետ աշխատել է պետք։ «Ես մեկ շաբաթվա մեջ ներկայացումն ամբողջացրի, ու արձագանքները շատ լավն էին։ Ասում էին, թե այսպես սինխրոն և որակով ներկայացում վաղուց չէին տեսել։ Լեգենդար Գրիգորովիչն ասում էր, որ մենք շատ լավ կազմ ունենք։ Մենք ունենք լավ պարողներ, պարզապես պետք է աշխատեցնել նրանց»,- ասում է մեր զրուցակիցը։
Ժակլին Սարխոշյանը ցավով է նշում, որ օպերային թատրոնում շատ կարճ աշխատեցին Գեղամ Գրիգորյանի հետ։ Պարուհին, խոսելով օպերային թատրոնի ապագա գեղարվեստական ղեկավարի մասին, նկատում է, որ այս պաշտոնում պետք է թատրոնի մարդ լինի։ «Նա պետք է իմանա բեմի ղադրն ու կուլիսների փոշին, հասկանա պարողին, երգչին, նվագողին, արտիստին։ Սա գեղարվեստական ղեկավարի իմ պատկերացումն է։ Եվ ինձ թվում է, որ օպերային թատրոնի ստեղծագործական կոլեկտիվները պետք է ժողով անեն, առաջարկեն մի քանի թեկնածուի և ընտրեն նրանց միջից արժանավորին։ Կապ չունի՝ այդ թեկնածուն կլինի երաժիշտ, երգիչ, պարող։ Այդ հարցը պետք է որոշի կոլեկտիվը քվեարկությամբ»,- ասում է Ժակլին Սարխոշյանը։
Գայանե ԱԹԱՆՅԱՆ