Կան բարդագույն և շատ ցավոտ գործընթացներ, որոնց միջով պետք է անցնի ժողովուրդը, հասարակությունը՝ ինքնամաքրման և վերածննդի համար։ Այդ գործընթացներից մի քանիսն ունեն օբյեկտիվ բնույթ, որոնք թելադրված են ստեղծված իրավիճակով։
Եթե մի կողմ դնենք բոլոր այլ պատճառները և կասկածները, ապա «Սուրմալուի» դեպքը և պետական մարմինների փնթի, անարդյունավետ, չհամակարգված աշխատանքներն արդեն ցույց են տալիս, թե ինչու ենք պարտվել 44-օրյա պատերազմում։
Սուրմալուի պայթյունը մի մեսիջ ունի. դուք միշտ պետք է վախենաք: Կարևոր չի, թե ով է սպառնալիքը՝ ադրբեջանցին, թուրքը, ռուսը, քաղաքապետը, հակահրդեհային պաշտոնյան, թե փնթի պարեկը:
Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն իր հարցազրույցում ասել է, որ Ադրբեջանի կազմում Ղարաբաղում ապրող հայերը չեն ունենա ո՛չ կարգավիճակ, ո՛չ անկախություն, ո՛չ էլ հատուկ արտոնություններ։
Ահավոր բան է եղել։ Բայց խի՞ է եղել։ Որովհետև վառոդի բոչկի վրա խորովածի կրակ անող ենք։ Կեսգիշերային «սալյուտների», 2021-ի Նոր տարվա գիշերը «Եռաբլուրի» դիմաց սալյուտ խփողների ու այլ «սալյուտիստների» հասցեին էնքան փիս-փիս բաներ են ասվել, որ վերջը նման դառը ձևով դուրս գցեց։
Մեկ շաբաթ է բոլոր մանրամասներով ուսումնասիրում եմ ադրբեջանական վերջին ագրեսիայի դրդապատճառները։
Ե՛վ քաղաքական, և՛ ռազմական, և՛ ռեգիոնալ տեսանկյունից դետալային, հաշվարկված օպերացիա էր։
Անկախ ՀՀ քաղաքական իշխանության տապալումներից և հայրենիքի դեմ ծավալած դավադրություններից, պետք է արժանին մատուցել բոլոր այն զինծառայողներին, ովքեր հետպատերազմյան բարդ, ծանր իրավիճակում պատվով կատարում են իրենց մարտական խնդիրը։
Սիրիական հակամարտությանը Ռուսաստանի անսպասելի խառնվելուց հետո բոլորը և, առաջին հերթին, Թուրքիան, տեսան, որ ռուսական ապրելաձի և պայքարի հին ալգորիթմը մնում է ուժի մեջ։
Պատմությունը ցույց է տվել, որ սովորաբար, ռուսների մոտ անպատրաստության և անկազմակերպության նախնական շրջանին հետևում են պայքարի ավելի ու ավելի կատարելագործված ձևեր ու մոտեցումներ...