Կյանքն ամենօրյա պայքար է՝ թե՛ հոգևոր դաշտում, թե՛ առօրյա կյանքում

Ամեն ինչ կարող ենք սկսել զրոյից:

Չենք հանձնվում, այլապես վերջ, ամենը ու ամենքս կդառնանք անցայլ: Կյանքն ամենօրյա պայքար է՝ թե՛ հոգևոր դաշտում, թե՛ առօրյա կյանքում: Ամեն օր պետք է արթնանանք մեր նպատակներն ու երազանքները կյանքի կոչելու տրամադրվածությամբ:

Վերը նշվածի հետ կապված շատ հետաքրքիր դեպք` զրոյից սկսելու և երազանքին հասնելու մասին:

Եվ այսպես:

Ամերիկացի գործարար ու հրատարակիչ Գիլբերտ Կապլանը 25 տարեկան հասակում՝ 1965-ին, հիմնում է «Institutional Investor» անվամբ իր առաջին բիզնես ամսագիրը:

Հետագա տարիների ընթացքում ամսագիրը աստիճանաբար սկսում է հեղինակություն ձեռք բերել և 15 տարի անց դառնում է աջատարներից մեկը: Երբ Կապլանը դառնում է 40 տարեկան, 72 մլն դոլար արժեքով անսպասելի վաճառում է իր իսկ ստեղծած հրատարակչությունը և հայտարարում, որ ցանկանում է դառնալ դիրիժոր: Ազգականները, ընկերները, բարեկամները կարծում են, թե Կապլանը խելագարվել է. անցյալում նա երբեք դիրիժորությամբ չէր զբաղվել, երաժշտական կրթություն չուներ, նոտաները չէր ճանաչում և ոչ մի երաժշտական գործիքի չէր տիրապետում: Ընկերները իրապես կարծում էին, որ նա հոգեկան խնդիրներ ունի, և պարբերաբար քննադատում էին նրան ու փորձում շեղել իր երազանքից: Սակայն Կապլանը ուշադրություն չէր դարձնում նրանց ասածներին: Բանը այն է, որ Կապլանը մի օր լսել էր Մալերի Երկրորդ սիմֆոնիան, մեղեդին ուղղակի գերել էր նրան, բայց նա կարծում էր, որ սիմֆոնիան ներկայացվում է սխալ, և այն կարելի է մեկ այլ կերպ մատուցել: Ելնելով այս ամենից՝ որոշում է դառնալ դիրիժոր և սիմֆոնիան ներկայացնել այնպես, ինչպես հարկն է:

40 տարեկան հասակում Կապլանը սկսում է սովորել երաժշտություն: Նա անդադար աշխատում էր իր երազանքն ի կատար ածելու ուղղությումբ: Եվ ահա, երկու տարի անց՝ 1982-ին, երազանքը կատարվում է: 1996-ին Գիլբերտ Կապլանը ձայնագրում է դասական երաժշտության իր առաջին ալբոմը և նույն տարում, լինելով արդեն հայտնի դիրիժոր, բացում է Զալցբուրգի դասական երաժշտության փառատոնը:

Հ.Գ. Մեր երազանքներն ու նպատակները յուրօրինակ մագնիս են, որոնք դեպի իրենց են ձգում բոլորին ու ամեն ինչ, ինչն օգնում է դրանց իրագործմանը: Անհրաժեշտ է բոլոր մտքերը կենտրոնացնել այդ նպատակի վրա, անընդհատ մտածել դրա մասին և նույնիսկ չկասկածել, որ անպայման հասնելու եք ձեր երազանքին:

Եթե հայը որպես նպատակ ընտրի Արցախը, իսկ երազանք` Հայաստանի հզորացումն ու թշնամիների անկումը, ապա, լավ իմացեք, հաջողությունը կգա շատ արագ:

Գրիգոր Գրիգորյան

Լուսանկարում՝ Գիլբերտ Էդմունդ Կապլան (1941-2016)

Մեկնաբանություններ