Մի՛ հապաղիր ողորմել ինձ, Տե՛ր։
Առանց Քո ազդման բարին երբե՛ք
չի գործում իմ մեջ, և սերմանվածը
չի բուսնում հոգուս անդաստանում,
քանզի իմ մեջ գցված Քո խոսքի սերմը
քաղեց չար թշնամին,
և բուսածը չորացավ տապից, իսկ մյուսը
փշերի մեջ ընկնելով խեղդվեց ու չորացավ։
Տե՛ր, լծիր աչքերս,
ինչպես մշակն ամոլին, որ
անդադար արտասվագոչ պաղատեմ Քեզ
արժանի լինել ողորմությանդ։
Ամեն։