Ա՜խ երնեկ, երնեկ ունկս
քարացած առներ ձայնը Քո.
Ա՜խ երնեկ, երնեկ ճակատիս
հոգնած դիպչեր աջը Քո.
Ա՜խ երնեկ, երնեկ Մարիամ
մայրիկը
Կրկին այցի գար, բերելով իր հետ
Օծումը յուղի ու բալասանի,
Խնկի բուրումը երկնային գահի:
Հրեշտակները երգեին նորից,
Մահիճս առած` Աստվածամոր հետ
Երկնին հասնեի: