Այս առավոտյան Դու ինձ խոստացար,
Որ իմաստնության ու սիրո Ոգին`
Ինձ այցի կգա կրկին ու կրկին։
Մանուկն իր ձեռքը կտանի
դեպի քարբերի բույնը,
Էլ չի վնասվի օձ-կարիճների
դժնի խայթոցից:
Որ կանաչ-կանաչ դաշտերի խորքում
Կխայտան այծը, օձն ու առյուծը,
Գայլը կնստի գառների կողքին,
Լույսը կբեկվի նրանց ճակատին:
ՈՒ բոլոր-բոլոր-բոլորիս վրա,
Կիջնի Քո Հոգին` հավերժ սրբազան,
Հավերժ անհատնում` հավերժ սիրասուն:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ