Սրտիս տախտակները ձեռքումս բռնած
Կրկին հոգնաբեկ սարդ եմ ելնում`
Պատմելու նորեն, որ հորթ կերտեցի`
Սարից իջեցրած` ջարդված տախտակիս:
ՈՒ չեմ հեկեկա, ներում չեմ հայցի`
Կկանգնեմ դալկած` Քո սիրո առաջ,
Ողորմությունդ ձեռքումս
սեղմած,
Կհավատամ, որ գոնե այս
անգամ,
Տախտակներն այդ ես չեմ
ավերի: