Այսօր ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը կհանդիպի Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Քիր Սթարմերի հետ։ Բրիտանական կառավարությունը լիովին ընդունելի է համարում Storm Shadow թևավոր հրթիռների կիրառումը Ռուսաստանի խորքում գտնվող թիրախների դեմ, սակայն ցանկանում է ուղիղ համաձայնություն ստանալ Վաշինգտոնից, որպեսզի տպավորություն չստեղծվի, թե այս հարցում դաշնակիցների միջև տարաձայնություններ կան։ Ըստ աղբյուրների՝ Բայդենը դեռ վերջնական որոշում չի կայացրել։               
 

Այստեղով անցել է գերակա շահը

Այստեղով անցել է գերակա շահը
29.01.2016 | 13:28

«Գայլերը փարախում ձագեր են բերել, և դա մեր շների հեզությունից է»՝ սքանչելի տող է, չէ՞, Ռաֆայել Արամյանի պատմվածքից է՝ Անիի կործանման մասին: Մի քանի օր է՝ այդ տողը ռեֆրենի պես պտտվում է մտքումս՝ ինչ էլ գրեմ ու չեմ գրել մինչև հիմա, որովհետև, չգիտեմ ինչու, հավատում եմ, որ Անին ու Երևանը նույն ճակատագիրը չպիտի ունենան: Իսկ փաստերը վկայում են, որ Երևանը ևս նույն ճանապարհին է՝ չէ, դրսից չի գրավվում, ներսից է հանձնվում: Մենք ենք հանձնում, ինչպես՝ Անին: Արամի փողոցն ավերեցինք, բարեհաջող: Գերակա շահով: Սպանեք՝ չեմ հասկանում՝ ինչ է նշանակում գերակա շահ: Ո՞Ւմ շահն է, ինչո՞ւ, ի՞նչ սկզբունքով է գերակա: Ո՞վ է սահմանել այդ գերակայությունը: Պետությո՞ւնը: Այսինքն՝ մի քանի պաշտոնյաներ նստել ու որոշել են՝ ով որտեղ պիտի չապրի՞, ինչ պիտի քանդեն ու ինչ կառուցե՞ն: Իսկ ո՞վ է նրանց այդ իրավունքը տվել: Դեռ Հին Հռոմում սահմանվել էր, որ ոչ թե մարդիկ են օրենքների համար, այլ օրենքները՝ մարդկանց: Ինչո՞ւ է մեզ մոտ հակառակը: Ինչո՞ւ մենք թույլ ենք տալիս, որ հակառակը լինի: Լավ, քանդեք, քանդեք ամբողջը, Արամի փողոցը, Աբովյան փողոցը, Պուշկինի փողոցը, Թամանյանի կառուցածն էլ քանդեք՝ պատկերասրահից՝ Կառավարության շենքերը: Հանրապետության հրապարակն էլ ավերեք: Օպերան էլ քանդեք: Քանդեք հիմնահատակ ու շարեք ձեր դատարկ տուփերը, փողերը դիզեք ու նստեք վրան՝ հաշվելու, թե ինչ է մնացել քանդելու: Հետո՞: Ծախսելո՞ւ եք այդքանը: Հասցնելո՞ւ եք: Ձեր ժառանգները հասցնելո՞ւ են: Թե՞ փողը փող է սիրում ու այլևս ի վիճակի չեք կանգ առնել: Բաղրամյան ե՞րբ եք հասնելու: Լիքը շենքեր կան, որ պետք է քանդել: Գրողների միությունը, Սահմանադրական դատարանը, դեսպանատները, Ազգային ժողովի շենքը, նախագահականը՝ մինչև Կասյան: Քանդեք: Անպայման գիշերով: Դատարանն էլ է ձերը, բուլդոզերն էլ է ձերը, քաղաքապետարանն էլ է ձերը, վարձու ճարտարապետներն էլ են ձերը, ամեն ինչ ձերն է՝ քանդեք: Հանկարծ կանգ չառնեք: Հենց կանգ առաք, ձեզ են քանդելու՝ ձեր անհագ փողասիրության ու մանկուրտի հոգեբանության հետ: Ոչինչ չթողնեք, որ վկայի՝ այստեղ ձեզնից առաջ ինչ-որ մեկը եղել է, այդ ինչ-որ մեկը այնքան լկտի ու հիմար է եղել, որ շենքեր է կառուցել, պատմական ժառանգություն է թողել, պատմություն ու հիշողություն է թողել՝ առանց հասկանալու, որ գալու եք դուք ու ձեր շահը հռչակելու եք գերակա: Քանդեք: ՈՒրիշ ի՞նչ կարող եք անել, երբ գայլը փարախում ձագեր է բերել, ու դա մեր շների հեզությունից է:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ
Հ.Գ. Երևանը չի՞ հերիքի: Առաջ դեպի Հռոմ, ինչքան քանդելիք կա, որ տգետ իտալացիները պահում են՝ Կոլիզեյից սկսած մինչև Կապիտոլիում: Վատիկան, սուրբ Պետրոսի տաճար: Ինչո՞ւ կանգ առնել Երևանի նեղ սահմաններում: Միջազգային ասպարեզ դուրս եկեք, մի՞թե ձեր բարբարոսությունը միայն հայկական մասշտաբներ պիտի ունենա: Ազնիվ չէ՝ համաշխարհային հանրությունը ձեզ պիտի ճանաչի ու արժանին մատուցի, որ բացում եք իրենց աչքերը՝ նոր ու դատարկ տուփերի գերակա շահը հասկանալու համար: Հռոմն էլ աշխարհի վերջին քաղաքը չէ: Փարիզ կա, Բրյուսել, Ֆլորենցիա, Մադրիդ, Լոնդոն: Քանդեք՝ մինչև աշխարհի վերջը: Միևնույն է, դուք մանկուրտ եք, որ ոչ գիտակցություն ունի, ոչ հիշողություն, ոչ պատասխանատվություն՝ իր արածի ու չարածի համար: Իսկ այն մի քանի ռոմանտիկները, որ պայքարում են ձեր դեմ, աբորիգեններ են, որոնց տեղը ավերակների առաջ արցունք թափելն է, իսկ հետո մի մեծ ցուցանակ գրելն ու հեռանալը՝ «Այստեղով անցել է գերակա շահը, ինչպես մի ժամանակ թուրքը»:

Դիտվել է՝ 1939

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ