Դարբինը չէ մեղավորը, այլ նրան դարբնոցը, սալն ու մուրճը վստահողներն են մեղավոր

Ճարտարապետությունը ոչ միայն շենքերի նախագիծն ու դրանց արտաքին և ներքին ձևավորումը մշակող գիտություն և մասնագիտություն է ,այլև աշխարհայացք է, ազգային մտածողության և հոգեկերտվածքի ըմբռնում է, ազգային մշակույթն իր մեջ կրելու, այն զարգացնելու և գալիք սերունդներին փոխանցելու փիլիսոփայություն է:

Ինչ ասես և ինչպես ասես կարելի է կառուցել, և մարդկության պատմությունն ապացուցել է, որ դրանք երկար կյանք չեն ունենում:
Այդ «ինչն» ու «ինչպեսը» վաղուց մոռացվել են և անհետացել մարդկային քաղաքակրթության հիշողությունից , բայց ճարտարապետական ուրույն ոճերն իրենց ազգային և համամարդկային փիլիսոփայական իմաստն ու արժեքը պահպանել են ու շարունակ զարգացրել:
Ճարտարապետությունն արհեստ չէ, որ մի քիչ լավ, մի քիչ վատ, ծուռ կամ վատորակ կարված հագուստի, կոշիկի, սեղանի կամ աթոռի համար էական չլինի. դրանք էլ իրենց կրողն ու գործածողը կունենան...
Ճարտարապետությունը ազգային մշակույթի կարևորագույն վավերագրերից մեկն է՝ գրված համազգային հոգևոր մատյանում, որի բովանդակությունը իսկական ճարտարապետը քաղում է ազգի հոգևոր, բարոյական և մտավոր անդաստանից, որտեղ գալիք հազարամյակների համար դարերով ամբարվում են ազգային և համամարդկային իմաստությունը, սերը, բարոյականությունը:
Այդ ամենը ոչ ոք խաթարելու իրավունք չունի՝ նորարարության կեղծ փաստարկներով:
Մերօրյա Երևանի ճարտարապետական կառույցներն իրենց ապազգային և ոչ համամարդկային լուծումներով վկայում են, որ նախագծողները հեռու են Ճարտարապետ լինելու շնորհից:
Նման պարագայում ես ասում եմ՝ անփորձ դարբինը չէ մեղավորը, այլ նրան դարբնոցը, սալն ու մուրճը վստահողներն են մեղավոր:

Մարի ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ-ԽԱՆՋՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «Մեծ ոճիրը»
• Не так ст­рашен черт, как его малюют!
• Արա­րատ Միր­զո­յան, Ձեր հրա­ժա­րու­մը փա­րի­սե­ցիու­թ­յուն է
• Ինչու՞ են մա­հա­նում մեր զին­վոր­նե­րը՝ դեռ չհայ­րա­ցած մեր ե­րի­տա­սարդ­նե­րը
• Ինչպես միշտ՝ Կալաշնիկով
• Որտե՞ղ է տրամաբանությունը` արդարության հետ միասին
• Ես խղճում եմ մոլորյալներին
• «Սահման քաջանց զենքն է յուրյանց»
• Մենք հաղթում ենք նաև պաշտպանվելիս
• «Գետի ջրերին արցունք մի՛ խառնիր»
• Օրհնեցե՛ք, սրբազան հայրեր
• Հարգենք ինքներս մեզ ու մեր մեծերին, և մեզ կհարգեն ու մեզնից կակնածեն օտարները
• Չի՛ կարելի հայրենիքը փոխանակել մի կտոր հացի հետ
• Հազար զենք էլ լինի, եթե սահմանդ պահող չլինի ու զենքդ կիրառող չլինի...
• Հապաղելու ժամանակ չունենք
• Հարյուր երկու տարին քի՞չ է, թե՞ շատ
• «Հայերին անընդհատ բռնության մեջ չի կարելի պահել, որովհետև նրանք բռունցքվում են»
• Ընտանի՞ք, թե՞ անհատ, ընտանի՞ք, թե՞ պետություն
• Քրիստոնեության և իսլամի միջև չկան քաղաքական հակասություն և թշնամանք
• Դարձյալ անմեղ հայի արյուն է թափվում օտար երկրում

Մեկնաբանություններ