Մի քանի օրից Հայաստանը գործելու է տնտեսական նոր դաշտում, սակայն արդեն այսօր Հայաստանի ֆինանսական շուկան խաղաղ չէ: Ինչպե՞ս կզարգանան գործընթացները։ Այս և ֆինանսական շուկայում առկա հրատապ խնդիրների շուրջ զրուցեցինք բանկերի միության նախագահ ՍԱՄՎԵԼ ՃԶՄԱՉՅԱՆԻ հետ:
Հովհաննես Ահարկու անունով մի հայ վոյեվոդ /1572-1574 թթ / երեք տարի կառավարել է Վալախիան և դաժան պայքար մղել օսմանյան զավթիչների դեմ: Նա բնականաբար հարգված է եղել ռռւմինների կողմից , որովհետև անձնուրացորեն կռվել է նրանց ազատության համար: Բայց ճակատամարտերից մեկի ժամանակ գերի է ընկնում և դաժանորեն սպանվում է թուրք սուլթանի կողմից: Նրա մահից հետո Վալախիան կառավարել են նրա եղբայրները:
Դժվար է լինել Արևմտյան Հայաստանում ու չընկնել զգացմունքների գիրկը, առավել ևս Եղեռնի 100-րդ տարելիցի շեմին: Մոսկվաբնակ մի խումբ հայերիս համար սա հիրավի ուխտագնացություն էր. Անի, Կարս, Վան, Բայազետ, Բիթլիս, Մուշ… Մեզ այնքա՜ն հարազատ անուններ:
Տարօրինակ հարց եմ տալու. մահը կարո՞ղ է... հարբել։
Այո, որքան էլ պնդեն, թե արյունից չեն հարբում, հայոց հողում մահը ժամանակ առ ժամանակ հարբելով` խոլապար է տալիս. հայտնի թվերը շատ են, չվերհիշենք բոլորը, այլ առանձնացնենք 1999 թվականը։
Հայաստանը չունի ռեսուրս արկածախնդիրներին իր քաղաքական հարթակում հանդուրժելու համար
Իր նախագահության տարիներին Սերժ Սարգսյանը բարենպաստ պայմաններ է ստեղծել ընդդիմության հարթակում գործելու համար.
Մեզանում հաստատված «վայրի կապիտալիզմի» պայմաններում գյուղական ծագմամբ, միջին ունակությունների տեր մի երիտասարդ` Գագիկ Ծառուկյան անուն-ազգանունով, դարձավ հանրապետության թիվ 1 օլիգարխը։ Հիմա էլ հավակնում է...
(անդրադարձ Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑԻ՝ «Հայաստանը վերածվում է «երկու գենսեկների» երկրի. մեկը «թագավորում» է Բաղրամյան 26-ում, մյուսը՝ Կանյաչնիում» հրապարակմանը)
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...