Զոհաբերության բոլոր
կարգերը կատարվեցին, Տեր:
Նոխազը պատրաստ ոտներիդ տակ է.
Արյունը նրա հոսում է դանդաղ,
Բայց կյանք չի դառնում ոչ մեկի համար:
Կգթա՞ս արդյոք երբևէ, Տեր իմ,
Կտեսնե՞նք որևէ մեկի փրկությունը գեթ:
Համրացած հոգու անդաստաններով
Որպես ավետիս երբևէ կանցնի՞
Նրանց գեթ մեկի նորոգման կանչը:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ