ՉԿԱ ՆԱԽԿԻՆ ԷՆՏՈՒԶԻԱԶՄԸ

Քաղաքական դաշտը հերթական անգամ սպասման մեջ է: Ի՞նչ է ասելու ԲՀԿ-ն` ի պատասխան ՀՀԿ ներքաղաքական քննարկումների, որոնք շարունակվում են:
ԻՆՉ ԱՆԵԼ, ՈՒՄՈՎ «ԱՆԵԼ»
ՀՀԿ սինոդի նիստից մեկ օր առաջ թոռնիկի ծննդյան օրը նշող Սերժ Սարգսյանը, այնուհանդերձ, ժամանակ էր գտել առանձին-առանձին իր մոտ կանչելու ՀՀԿ տեղակալներին (անգամ Գալուստ Սահակյանին, Հովիկ Աբրահամյանին), լսելու նրանց, հայտնելու իր կարծիքը` կոալիցիոն գործընկերոջ «պովիդենյայի» մասին: Որից հետո եկել էին ընդհանուր եզրակացության` ինչ անել, ումով «անել»:
Որոշվել էր «հայցը» քննարկել ՀՀԿ գործկոմում, կայացնել համապատասխան «վերդիկտ»:
ՈՒրբաթ իրիկուն, «ժամ տասներկուսին» ՀՀԿ 40-րոպեանոց նիստում սինոդը հարցը դրել էր հետևյալ կերպ` ԲՀԿ գործունեությունը վերջին շրջանում տրամաբանության չի ենթարկվում, ԲՀԿ-ն, լինելով կոալիցիայի մեջ, քննադատում կառավարությանը, երբ ինքն այնտեղ երկրորդ «ռազմավարական» ուժն է. մեկ շաբաթ ժամանակ տանք ԲՀԿ-ին` տրամաբանական դաշտ վերադառնալու համար. «Մենք որևէ խնդիր չունենք ԲՀԿ-ի հետ, պարզապես ԲՀԿ-ն հստակություն պետք է մտցնի իր գործելաոճում ու որոշի` մնո՞ւմ է կոալիցիայում, թե՞ ընդդիմադիր է և դուրս է գալիս կոալիցիայից»:
Հանձնարարվել է Հովիկ Աբրահամյանին` «գեթ» վերջին անգամ խոսել ԲՀԿ-ի հետ:
Խոսքի «արդյունքները» պետք է երևան այս մի քանի օրը: Անկախ նրանից, որ Հովիկը կրկին մեկնել է «Յուրոփ»` «ուրիշներին տեսնելու, իրեն ցույց տալու» համար (կիրակի օրը նա մեկնել է Շվեյցարիա` «կարևոր ֆորումի»):
Ի դեպ, Քոչարյանն էլ Մոսկվայով Նիցցա է մեկնել (պատկերացնո՜ւմ եք` աշնանային Նիցցան. ասում են` սպասում է, տեսնի, ինչպես է այստեղ ավարտվում «մարտը»):
Ասենք միանգամից. «բարդ» իրադրություն է:
«МНЕ ТАК В ЛЮБВИ ТЕБЕ ПРИЗНАТЬСЯ ХОЧЕТСЯ!»
Չնայած արդեն պնդում կա, որ ԲՀԿ-ն դուրս չի գալու կոալիցիայից. «Մեր առաջնորդը` Գագիկ Կոլյայիչը, շուտով հայտարարություն կանի հուշագրին հավատարիմ լինելու մասով, ու հարցը… կփակվի», տեղեկացնում են մեզ ԲՀԿ «խորքից»:
Դիտարկենք «փակումը»` սկսելով փոքր-ինչ հեռվից:
Սերժ Սարգսյանի ԱՄՆ, Ֆրանսիա, Լեհաստան, Սարկոզիի` Հայաստան այցերի շեմին նախ երկրորդ նախագահը հարցազրույց տվեց, ապա` ԲՀԿ ղեկավարը (ասում են` հարցազրույցները նույն տեղում են «եփվել», մենք այնքան էլ չենք հավատում` հազար ու մի պատճառով. նույնիսկ ասում են` Ծառուկյանի հարցազրույցում ահագին այլ «կոշտ» պահեր էլ են եղել, որոնք ինքը` Ծառուկյանը, հանել է տվել):
Այդ «նախաշեմին» Լևոնենք էլ էնտեղ դուրս եկան շուրջօրյա միտինգների:
Փորձագետների մի մասն այդ «եռամիասնությունը» բացատրում է ռուսական անհանգստություններով: Չբացառենք: Սակայն նույն այդ «երրորդությունն» ահագին ձեռնտու էր նաև Սերժ Սարգսյանին, որպեսզի «այլոց»` դրսեցիների համար ակնհայտ լինի, որ Հայաստանում ամեն բան այնքան էլ միանշանակ չէ, նույնիսկ Պատվո լեգեոնի պարգևի ֆոնին` և՛ հայ-թուրքական, և՛ ղարաբաղյան, և՛ տարածաշրջանային` իրանա-սիրիական «օսի» մասով. կտրուկ քայլեր անելու մտադրություն Հայաստանը չունի, չի անելու երբեք նման բան` հազար ու մի, ինչպես նաև Հայաստանում առկա հակակշիռների պատճառով:
Այս սեգմենտներով պետք է բացատրել Սերժ Սարգսյանի, համապատասխանաբար` ՀՀԿ սինոդի անդնդախոր համբերատարությունը, հանդուրժողականությունը թե՛ առաջին, թե՛ երկրորդ նախագահների, թե՛ իրենց «նապարնիկ» ԲՀԿ-ի որոշ «անհասկանալի» քայլերի առնչությամբ:
Ինչպես նաև ուրբաթ օրը դրսևորած բավականաչափ հավասարակշռված հակազդեցությունը` ԲՀԿ առաջնորդի հարցազրույցում դրսևորված պահվածքի հաշվով, ուր վերջինս ոչ միայն քննադատել էր «միասնական» կոալիցիան, այլև չէր «հիշել» ստորագրված հուշագիրը:
Բոլոր դեպքերում, ըստ ԲՀԿ մեր աղբյուրների, ՀՀԿ-ԲՀԿ տանդեմում «առավոտները կարծածից ավելի խաղաղ են»:
Եվ ուրեմն` մինչ ուրբաթօրյա ՀՀԿ սինոդի նիստ, կոալիցիայի հարցը հստակորեն դրվել-հնչեցվել է նախորդ շաբաթվա սկզբին` երկուշաբթի առավոտյան (ժամ տասնմեկի՜ն), երբ նախագահականում հանդիպել են Սերժ Սարգսյանն ու Գագիկ Ծառուկյանը` «զմիմյանս»` գրեթե աստվածաշնչյան պատվիրանի ողջ «սկզբունքայնությամբ» հանդերձ «սիրեցէք զմիմյանս»:
Հասկանալի է, ճշտելու` ինչն ինչից հետո է: Ըստ ԲՀԿ-ի` իրենց ղեկավարն ասել է. «Նախագահ ջան, մենք իրար հետ ոչ մի խնդիր չունենք. տեր եմ իմ ստորագրությանը` հուշագրում, ես մի՛շտ իմ խոսքի տեր եմ, խնդիր չկա, ասել եմ 2013-ի ընտրությունների համար, անելու եմ»:
«ОТ ОБИД ВСЕ ТАК ЖЕ ПОД ЛОПАТОЮ БОЛИТ»
Ըստ քաղաքական փորձագետների` այս պահին Սերժ Սարգսյանն ամուր է, քան երբևէ. ընդդիմությունը մասամբ թուլացած է` չունի «աղջիկ վախտվա էնտուզիազմը» (շուրջօրյա հանրահավաքներն այդ ապացուցեցին), երկրորդ նախագահին օբյեկտիվ ռեալությունները (Սարկոզիի` Հայաստան կատարած ահագին հետաքրքիր այց, Սերժ Սարգսյանի պարգևատրում, ռեալ և շատ խելացի մանևրող ընդդիմություն, ասում են` Պուտինն էլ էնտեղ է ակնարկել` «պրոբլեմները Քոչարյանի հետ Հայաստանի ներսում շատ են, մանավանդ մարտի մեկից հետո պետք է «թոթափվել» այդ ամենից») հնարավորություն չեն տալիս Նիցցայից հետո նոր խաղ սկսել, և այնուհանդերձ, պետական այցով Մոսկվա մեկնող Սերժ Սարգսյանը պետք է մինչ մեկնումը Հայաստանի ներսում հստակեցում մտցնի: Խաղի վեկտորները ճշտի: Հազար ու մի պատճառով:
Սկսելով կոալիցիայից: Նախ` «բյուջետային» մասով: ՈՒրիշ բան չհասկանաք. նկատի ունենք, որ ԱԺ-ում նոյեմբերին սկսվում է 2012-ի բյուջեի քննարկումը` համապատասխան հանձնաժողովում, ապա` պլենար նիստում:
Խորհրդարանի կուլիսներում չի դադարում «մալվան», որ գիշեր է գալու, թեժ է լինելու: Բյուջեի մոմենտով: «Գիշերվա թեժն» ուզում են նաև դաշնակցականները (նրանք նախընտրական այս խաղում նո՞ւյնպես պետք է «դիվիդիներ» շահեն, թե՞ ոչ. ահա և քեզ փայլուն առիթ նման «տեխնիկա»-«դիվիդի» ունենալու), գումարած ժառանգականներին, որոնք վերջին շրջանում համարյա պարապուրդի են մատնվել: Կարելի է այդ ֆոնին հրաշալի պոպուլիստական մաստեր-կլասներ ցուցադրել, ձեռը դնել ճակատին ու միտք անել տխրադեմ` ազգի վիճակը ծանրացնելով սեփական սրտին:
Չմոռանանք` ԲՀԿ-ն ևս խասիաթ ունի բյուջեի քննարկումների ժամանակ «գիշերելու»: Եվ «ծանրանալու»: Խորհրդարանում: Վարդան Այվազյանի ԱԺ կաբինետում արդեն իսկ սկսվել է սույն գործընթացը. այնտեղ բուռն կերպով թափ է հավաքում շեքսպիրյան (իրականում գագիկխաչատրյանական) բանաձևումը` իրատեսակա՞ն է այս բյուջեն, թե՞ չէ:
Այսպիսով, բյուջեի քննարկման շեմին` ԲՀԿ «բյուջետային» մինիմում և մաքսիմում ծրագրերը ՀՀԿ ծերակույտի հայտնի ուրբաթօրյա նիստով բերվեցին լույսի մեջ, ինչն էլ նշանակում է` դադարեց իր պոպուլյացիան, և էներգետիկ պարպում կատարվեց:
Այդ ծրագրերը պարպելու հերթը հիմա ԲՀԿ ղեկավարինն է` անկախ նրանից, թե ինչ հայտարարություն կանի նա: Ցանկացած հայտարարություն այս պահին ծառայելու է էներգետիկ պարպումին: Երկրորդենք` ԲՀԿ-ում պնդում են, որ իրենց ղեկավարն ապակառուցողական հայտարարություն երբե՛ք չի անի:
Հասկացանք:
ՈՒ թե հիպոթետիկ պատկերացնենք, որ ԲՀԿ-ն անում է նման հայտարարություն` ոչ ապակառուցողական, այնպիսին, ինչպիսին արվել է Սերժ Սարգսյանի հետ զրույցում, ապա ի՞նչ է հետևելու դրան:
Դիտարկենք.
ա) ԲՀԿ-ն և կոալիցիոն ուժերը միայնակ են գնում ընտրությունների: Հետո, ի անհրաժեշտություն, կրկին միանում են խորհրդարանում:
բ) Ընտրությունների են գնում միասնական համամասնական ցուցակով:
Փորձագետների գնահատմամբ` երկու սցենարներն էլ կյանքի իրավունք ունեն: Առաջին սցենարը հնարավորություն է տալիս լայն մանևրի. այն ուժերը, որոնք ընդդիմադիրոտ են, սակայն հիասթափված են ՀԱԿ-ի գործունեությունից (ոչ ոք չի կարող, չէ՞, ժխտել, որ քաղաքական «իքս» պահի, մեկ էլ տեսար, ՀԱԿ-ի շուրջը կրկին կրիտիկական զանգված հավաքվեց` կախված գեոպոլիտիկ իրավիճակից, հետաքրքրություններից, ինչպես եղավ 2008-ին, երբ հաշված րոպեների ընթացքում Ազատության հրապարակը ծփաց), այդ ժամանակ թե՛ ՕԵԿ-ը, թե՛ ԲՀԿ-ն, թե՛ քաղաքական որոշ այլ ուժեր կարող են «բուֆերում» հայտնված էլեկտորատի համար հարմար ապաստարան լինել:
Մյուս կողմից էլ` ՀՀԿ-ում առանձնապես չեն ուզում միասնական ցուցակով գնալ, որովհետև համամասնորեն «կազմվելու» դեպքում ԲՀԿ «այնպիսի» գործիչներ ՀՀԿ «այնպիսի» գործիչներից առաջ կլինեն, որ Նժդեհն ու համաշխարհային պահպանողականությունը շատ փիս կնեղանան:
Այս տարբերակը, սակայն, մի առավելություն ունի` մոնոլիտ է դարձնում կոալիցիան, նեղացնում է խաղ տալու դաշտը:
Այնպես որ, շատ չի մնացել, շուտով կիմանանք` ով ում է «նեղացնում» կամ հակառակը` «լայնացնում»:
Համբերատա՜ր սպասենք:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Մեկնաբանություններ