Արցախում վերջին օրերին անհանգստացնում են ռուս խաղաղապահներին պատկանող ուղղաթիռների հաճախակի թռիչքները, որոնք մեկնում են ՀՀ և վերադառնում։

Որպեսզի ճշգրիտ վերլուծվի 44-օրյա պատերազմը, այն պետք է քննվի 2 իրարից անկախ հատվածներով. 1. Պատերազմին պատրաստվելը 2. Պատերազմ վարելը և կադրերը

Առնվազն խելամիտ չէ տարվել արդարացումներով և մոռանալ, անտեսել, որ յուրաքանչյուր խոսք, յուրաքանչյուր հրապարակավ հնչեցված դատողություն ակամա արձանագրվում է՝ բոլոր, այդ թվում՝ միջազգային ատյաններում հնարավոր քննության նյութ դառնալու հեռանկարով:

Երեկ գրել էի քննիչ հանձնաժողովում տիրող ընկերական, անբռնազբոս միջավայրի մասին, որտեղ քննվող անձին մեծահոգաբար, մեղրածոր օժանդակությամբ, աղանդավորականի վստահությամբ հարցեր էին նվիրվում և պատասխանները միանգամից ընդունվում էին չթաքցվող վստահությամբ, կատարած գործը ավարտողի ուրախությամբ։

Հարգելի համաքաղաքացիներ, շնորհակալություն «Համախմբում» շարժման «ՀայաՔվե» օրենսդրական նախաձեռնությանը ստորագրությամբ միանալու և ձեր քաղաքացիական դիրքորոշումը հստակ արտահայտելու համար: Թեպետ՝ այս օրենսդրական նախաձեռնությունը ինքնին ի զորու չէ ամբողջովին լուծելու Արցախի ու Հայաստանի անվտանգության գերխնդիրը, սակայն անչափ կարևոր է Արցախի գոյությանը սպառնացող քայլերը առնվազն իրավական հարթությամբ կանխելու, ձեռնարկվող և ձեռնարկվելիք ցանկացած այլ խելամիտ քայլի հավուր պատշաճի սատարելու և հայ մարդու ինքնությունը վերահաստատելու համար: Առանձնակի մի բարդ ընթացակարգ չէ ստորագրությամբ միանալը, ընդ որում, անհրաժեշտ նվազագույն քանակը ապահովելը չէ խնդիրը, այլ հայ մարդու արժանապատիվ կեցվածքը պահպանելը:

Բայդեն Ջոյի հետախուզությունն ամեն ինչից տեղյակ է, դրանց դեմ խաղ չկա, ամեն ինչ գիտեն:

Ինչու՞ պետք չէ պատասխանել Նիկոլին, և ինչու՞ են հնարավոր դառնում նրա «անտոռմուզ» ելույթները։

Զոհված զինվորի ծնողին ասում է. - Արդյոք ամեն ինչ արե՞լ ենք, որ պատերազմ տեղի չունենա: Ո՛չ չենք արել: Սրիկա՛, դու ոչ միայն ամեն ինչ չես արել, որ պատերազմ տեղի չունենա, այլև ամեն ինչ արել ես, որ այն տեղի ունենա:

ՀՅԴ-ն նախաձեռնել է 24-ժամյա նստացույց ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրներ ԱՄՆ-ի, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի, նաև ԵՄ դեսպանատների առջև՝ պահանջելով այդ երկրներից քայլեր ձեռնարկել Արցախի փրկության համար։ Եվ ի՞նչ, այդքան տարիների փորձ ունեցող կուսակցությունը հավատում է, որ այդ երկրները շարժվում են մարդասիրական մղումներո՞վ և չգիտե՞ն, թե ինչ է կատարվում Արցախում։ Եթե՝ այո, ապա այն բացարձակապես ընդունելի չէ, քանի որ այդ երկրների դեսպանները, եթե այնուամենայնիվ արձագանքեն նստացույցի պահանջներին, ընդամենը ցույց կտան Հայաստանի վարչապետ կոչեցյալի Արցախն ուրանալու մասին հայտարարությունը։ Եթե ՀՅԴ կուսակցությունը հավատում է միջազգային կառույցների մարդասիրությանը, ապա մնացել է 19-րդ դարի «թղթե շերեփի» հույսին։

Շատ եմ գրել իրենց ընդդիմադիր համարող ԱԺ պատգամավորների պահելաձևի և այդ անիմաստ ու վաղօրոք արդեն քվեարկած, ինքնաբավարարման տպավորություն թողնող նիստերի մասին: