Երբեմն, իսկ հիմա ավելի հաճախ, այնպես է ստացվում, որ աշխարհի լավագույն մարդիկ հանկարծ հայտնվում են գժանոցի պատերի ներսում:

Մայիսի 6-ին ԱԺ-ում Ն. Փաշինյանն ասել է. «... Կներեք, գուցե լավ չհնչի, բայց ես կարծում եմ, որ ՀՀ արտաքին քաղաքականությունը ոչ թե փոխվում է, այլ ՀՀ արտաքին քաղաքականությունը ստեղծվում է: Դրանք բոլորովին տարբեր բաներ են: ՈՒրիշ բան է մի երկիր, որը բոլոր հարաբերություններում ինքը իրեն դիրքավորել է որպես «Ճ կլասի երկիր», և ուրիշ բան է, որ կա երկիր, որ ասում է, որ ես ՀՀ ժողովրդի ներկայացուցիչն եմ և իմ դիրքորոշումների հետ պետք է հաշվի նստել...»։

ՀՀ ԱԳ նախարարի պաշտոնն զբաղեցրած Արարատ Միրզոյանը հեռախոսազրույց է ունեցել Մալթայի ԱԳ նախարարի հետ, ներկայացրել Արցախում ստեղծված հումանիտար իրավիճակը։ Բա՞: Սա այս իշխանությունների շատ կարևոր, բացառիկ, աննախադեպ միջոցառումների շարքից է:

Աշխարհի ոչ մի ազգ ու պետություն չի դավաճանել իր մի հատվածին, ինչպես հայ ազգն ու ՀՀ-ն արցախցիներին ու ԼՂՀ-ին:

Մտավորականը պարտադիր չի լինի արվեստի մարդ կամ արվեստին առնչվող մարդ, մտավորականը միտք (գաղափար) գեներացնողն է:

Եթե 110 տարի առաջ մեզ հետ պատահած ազգային ողբերգությունը՝ Ցեղասպանությունը, մեզ դաս չեղավ ու հույսներդ էլի էդ «միջազգային հանրություն» անհասկանալի կենդանին է, ու եթե, ձեր կարծիքով, հիմա այդ կենդանին ավելի բարի է, ապա խորհուրդ կտամ ուսումնասիրել վերջերս տեղի ունեցած Սրեբրենիցայի, Ռուանդայի, Դարֆուրի ցեղասպանությունները:

Վագիֆ Խաչատրյանին, Ռաշիդ Բեգլարյանին և մյուսներին, որոնց, ըստ օդում կախված լուրերի, ցուցակով առևանգում և տանում են, իմ տպավորությամբ, նախապատրաստված և մշակված օպերացիա է։

Այսօր արագ նշում անելու համար թուղթ էր պետք: Հին նոթատետրերից մեկը ձեռքս ընկավ: Նշումն անելուց հետո, սկսեցի թերթել: ՈՒ նման պրոզայիկ-առօրեական նախաբանով... աչքիս ընկան շատ տարիներ առաջ գրած բաներ: Կարդում եմ ու ասում՝ ա՛յ քեզ բա՜ն...

Հայաստանում կա բնակչության մի մաս, որը միշտ, բոլոր իշխանությունների ժամանակ` դեռ կոմունիստներից սկսած, մասնակցել է ընտրություններին։ Էդ մասը կազմում է ընտրություններին մասնակցողների մոտավոր 20-25 %-ը, երբեմն 30 %-ը։

Եթե փորձում ենք տրամաբանորեն վերլուծել ու հասկանալ մերոնց կողմից գեներացված բազմաթիվ աշխարհացունց պլաններն ու առաջարկները, ապա դրանց բոլորի տակ ընկած է մի պարզ միտք, այն է՝ մենք մեր թիկունքում չունենք որևէ տեսակի հզորություն՝ փողի, իշխանության, որևէ տեսակի ռեսուրսի կամ որևէ օտար հզորի տեսքով, բայց մենք կարող ենք շատ բան անել։