«... Բայց այստեղ ես շեշտելու եմ մեր ազգի խստասրտությունը, այլև ամբարտավանությունը սկզբից մինչև այժմ, որ նրանք անտարբեր լինելով ճշմարտության կամ թե բնությամբ մեծամիտ և կամակոր լինելով, դիմադրում են թագավորի կամքին քրիստոնեական կրոնի վերաբերմամբ` հետևելով իրենց կանանց և հարճերի կամքին։

Այսօրվա մեր գահավիժումը մի կողմից պատահական բան չէր, մյուս կողմից էլ մի օրվա բան չէր, սրա հիմքերը շատ վաղուց կային, պարզապես մեր հարաբերական հավասարակշիռ վիճակը միարժեքորեն պայմանավորված էր ռուսների շահագրգիռ ներկայությամբ։

15 օրում և խաղաղ պայմաններում 4 մահ ունեն բանակում ու փոխանակ մի հատ նախարար կոչվածին կանչեն ԱԺ, հանեն տռաս, նստած քննարկում են, թե ով ա արժանի վաստակավոր արտիստի կոչմանը, ով՝ չէ։

Սիրելի բարեկամներ, ինձ ասում են 7-րդ դասարանի Հայոց պատմության աղմկահարույց և սխալաշատ դասագրքում ինչն է, որ այնպես չի գրված Էրեբունու մասին:

Ըստ օպերատիվ տեղեկությունների, ԵՊՀ այսրոպեական ռեկտոր Հ.Հ.-ն ջերմ հանդիպում է ունեցել Արաբական Միացյալ Էմիրությունների Դաշնային ազգային խորհրդի պաշտպանության, ներքին գործերի և արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի նախագահ Ալի Ռաշիդ Ալ Նուայիմիի հետ։ Որպեսզի չխաթարվի հանդիպման ջերմությունը պարեկները համարյա փակել էին Ալեք Մանուկյան փողոցը, իսկ պ-ն Ալիի հայազգի թիկնապահները հսկում էին ԵՊՀ-ն: Սակայն, խնդիրն այլ է` ի՞նչ գործ ունի ԱՄԷ-ի թիվ 1 ուժայինն այսրոպեականի հետ:

Էս հսկա, ծանր հեռուստացույցի վրա ընդամենը 12 ալիք կար՝ ինչպես ժամացույցի թվատախտակին. հենց թվատախտակի նման էլ դասավորված էին թվերը՝ վերևում՝ տասներկուսը, ներքևում՝ վեցը և այլն։ Արտադրողների մտքով անգամ չեր անցնում, որ դրանից ավելի շատ ալիքներ կարող են լինել. էդքան ի՞նչ պիտի հաղորդեն։ Իրականում՝ տասներկու ալիք, իհարկե, չկար. ընդամենը երկու ալիք էր՝ առաջին ալիքը՝ հայկականը, ու ութերորդը՝ Մոսկվան։

Մինչ մենք շարունակում ենք ապրել Արցախն Ադրբեջանի տարածք ճանաչած նիկոլ փաշինյանին Հայաստանի վարչապետի ղեկին հանդուրժելով, Ադրբեջանը գերակտիվ ու տարբեր հարթակներում, տարբեր լեզուներով տարածում է սուտ, թե Հայաստանը դա Ադրբեջան է և իբր Հայաստան երբեք էլ պատմական որևիցե փաստաթղթերում, կամ այլ վկայություններում գոյություն չի ունեցել։

Ազգը ոչնչացնելու համար պատմությունը նրան նախ դարձնում է ամբոխ: Մնացածը, ամբոխն ինքն է անում

Շատերին է թվում, թե ազնվականությունը «թագավորի պատվարն» է, այն դեպքում, որ հենց ազնվականությունն է ատելի դարձնում թագավորի իշխանությունը։ Սրա վրա է խաղում Նիկոլը, երբ, «զլի շոֆեռի» կերպարանք առած, քրճիկ է «խեղդում» փողոցներում։

Մարդկային կյանքի բազմազանությունն աշխարհում և նրա ամենատարբեր որակները ցույց են ալիս, որ մարդկանց գոյության կայունությունը կարելի է ապահովել տարբեր կենսաբանական, սոցիալական և աշխարհաքաղաքական գործոնների ամենատարբեր կոմբինացիաների միջոցով։