Նիկոլի իշխանության և հայ ժողովրդի համատեղ կյանքի հնարավորությունները սպառվել են։ Մենք չունենք համակեցության հնարավորություն։

2023 թ. սեպտեմբերի 20-ից ի վեր Արցախը վերցված է, փաստորեն, նաև ամուր տեղեկատվական շրջափակման մեջ։ Պաշտոնական Ստեփանակերտը՝ իր նախագահ, պետնախարար ու մնացած առաջին դեմքերով ու կառույցներով, անհայտացել են հանրային եթերից...

Նիկոլն ու նիկոլականներն ինձ սովորեցրին ատել:

Հայ ժողովրդի և նիկոլ փաշինյանի համակեցության ռեսուրսը վերջացել է։ Համատեղ գոյություն այլևս հնարավոր չէ։ Սա է իրավիճակի ճիշտ նկարագրությունը ու նաև ուղերձը՝ տատանվողներին, պետական համակարգին, իրավապահներին և իրավիճակը ճիշտ չպատկերացնողներին։

Այստեղ մարդիկ կան, ովքեր 3 տարվա մեջ երկու անգամ են գաղթի ճամփան բռնում։ Տուն-տեղ թողնում, տան շորերով դուրս գալիս։ Այստեղ մարդիկ կան, որ 3 տարվա մեջ արդեն մի քանի հարազատ են կորցրել անհավասար կռվում։

Սա վերջը չէ, այս ամենով չավարտվեց: Սա դեռ սկիզբն է: Վտանգները չեն չեզոքացվել, խնդիրները չեն լուծվել: Ընդհակառակը:

ԿԱՐԱՊԵՏ ՓՈԼԱՏՅԱՆ- Կը հրաժարիմ հայութենե: ԳՈՒՐԳԵՆ ՅԱՆԻԿՅԱՆ -Հպարտ եմ, որ հայ եմ: Այս երկուսն էլ արժանավոր հայեր էին, թունդ ազգայիններ: Սերնդակից էին, երկուսն էլ վաղ տարիքում տեսել էին իրենց ժողովրդի նախճիրը, հայրենազրկումը, ազգային-բարոյական նկարագրի այլասերումը:

Ինձ հարցնում են, թե ի՛նչ է լինելու հետո։ Ասեմ։

Մենք շրջեցինք հայոց պատմության վերջին էջը... Ոչի՛նչ պետք չէ ասել. իրատես եղեք ուղղակի, իրատե՛ս:

Տրապիզոն հասած ֆրանսական շոգենաւ մը կը նստիմ և Մարսիլիոյ գծով Բարիզ կը հասնիմ վերջապէս, յարմար ատենին Մանթաշեանի ծախքով կառուցուած նորաշէն եկեղեցւոյն օծումը պիտի կատարուէր, ճիշդ շաբաթ մը վերջ: Նպատակս էր` առանց մէկու մը գլուխը ցաւցնելու` մասնակցիլ օծման, ուրկէ ետք համոզուած էի թէ եկեղեցւոյ հոգաբարձութիւնը զիս վար կը դնէր, անոր համար` հակառակ վխտացող տիրացուներու… Այսպէս ալ եղաւ: Էգնայեան որ հոգաբարձութեան ատենապետն էր` համեստ ամսական մը առաջարկեց ինձ դպրապետութեան պաշտօնին համար. ստիպուած էի ընդունիլ, և հետս բերած փոքրիկ գումարէն քիչ քիչ ամսականներուս վրայ բարդելով սկսայ ապրիլ, միւս կողմէն ձեռնարկեցի վերջապէս տարիներով երազած ու փափաքած գործիս: Կ՛ուզէի անպատճառ Conservatoire մտնել… սակայն գրեթէ անյաղթելի դժուարութեանց առջև կը գտնէի ինքզինքս. ֆրանսերէն բառ մը իսկ չգիտէի, ոչ ալ գիտակցութիւն ունէի եւրպ. երաժշտութեան, մինչդեռ երաժշտանոցի մրցումներուն մասնացող մը ահագին պատրաստութիւն ունենալու է երաժշտութեան և երգելու արուեստին մէջ…