«Իրենց երկրներում ամերիկյան հրթիռներ տեղակայելով՝ Եվրոպան ռիսկի է դիմում. ՌԴ-ն կարող է հարվածներ հասցնել այն պետությունների մայրաքաղաքներին, որտեղ ամերիկյան հեռահար զինատեսակներ են նախատեսում տեղակայել»,- հայտարարել է ՌԴ նախագահի մամուլի քարտուղար Դմիտրի Պեսկովը։               
 

«ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՎԱՐՉԱՊԵՏԸ ՇԱՏ ԼԱՎ ԵՆ ԱՇԽԱՏՈՒՄ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՔԵԶ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՄԵՐ ԺՈՂՈՎՐԴԻ»

«ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՎԱՐՉԱՊԵՏԸ ՇԱՏ ԼԱՎ ԵՆ ԱՇԽԱՏՈՒՄ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՔԵԶ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՄԵՐ ԵՐԿՐԻ, ՀՈՒՐԱԽՈՒԹՅՈՒՆ ՄԵՐ ԺՈՂՈՎՐԴԻ»
10.09.2010 | 00:00

«Իրատես de facto»-ի բացառիկ բլից-զրույցը ԱԺ նախագահ ՀՈՎԻԿ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆԻ հետ
-Պարոն Աբրահամյան, ՀՀ նախագահի համար նույնպե՞ս տեղ է հատկացված ԱԺ օվալաձև այս նոր դահլիճում:
-Իհարկե, դահլիճի նախագահությունում ՀՀ նախագահն ունի իր տեղը:
-«Չար-թունավոր» լեզուներն ասում են` նախագահին տեղ չի հատկացված, «ա»: Եվ «բ», եթե հատկացվի էլ, ապա` խոսնակի ու փոխխոսնակների կողքին:
-Ինչպես միշտ լրագրողները` ա) փոխարեն գործի մասին խոսեն, ուրիշ բաների հետևից են ընկնում: բ) ՀՀ նախագահի տեղն առանձին է, ինչպես նախկին դահլիճում էր: Չեք կարո՞ղ ավելի լուրջ հարցեր տալ:
-Դեռ կհասցնենք «լրջանալ», բայց առայժմ` օրախնդիր թեմաներից: ԱԺ նոր դահլիճը հատկապես օվալաձև դուրս եկավ... որովհետև Օբաման կարևոր հայտարարություններն ու որոշումներն օվալաձև սենյակի՞ց է անում:
-Ո՜չ-ո՜չ-ո՜չ: Որոշումը` օվալաձև դահլիճ կառուցելու մասին, եղել է 2002-ին: Այն, որպես նախագիծ, ներկայացվել է ԱԺ ղեկավարությանը և համաձայնություն ստացել:
-Իսկ ի՞նչ եք կարծում` նոր, օվալաձև դահլիճի շնորհիվ ԱԺ իմիջը կբարձրանա՞:
-Այո: Նաև` այո:
-Իսկ բովանդակային առումով ԱԺ իմիջի բարձրացման համար ինչ-որ քայլեր կատարվո՞ւմ են, որպեսզի վիզուալ ու բովանդակային սիմետրիան ապահովվի, պատգամավորների կրթական ցենզն ու դահլիճի գեղեցկությունն ու «նորացված սկզբունքները» միմյանց հետ խոր հակասության մեջ չլինեն:
-Ինչո՞ւ եք կրթական ցենզի մասին հարցն ինձ ուղղում։ Այդ հարցը Դուք պետք է ուղղեք ժողովրդին։ Եթե ժողովուրդը նախընտրել է նման պատգամավորներ, կարծում եք, ԱԺ նախագահի խնդի՞րն է դա: Չէ` չէ՞:
-Բայց չէ՞ որ Դուք այդ ժամանակ շտաբի պետ եք եղել` «մի քիչ»:
-«Մի քիչ չէ», այլ լիովին և լիարժեք:
-«Մի քիչ» ասելով` նկատի ունեմ պատասխանատվության չափը. դա «ա»։ Եվ «բ». կլինե՞ք դարձյալ շտաբի պետ, պարոն Աբրահամյան, առաջիկա խորհրդարանական և նախագահական ընտրություններում:
-Կուսակցության նախագահը կորոշի, կուսակցությունը կորոշի... Իսկ կցանկանա՞ք, որ լինեմ:
-Անկե՞ղծ... ո՛չ:
-Դե, եթե Դուք չեք ուզում, ես «ո՜նց կարող եմ լինե՜լ»: ՈՒրեմն, ես էլ կցանկանայի, որ Դուք իմանայիք` շտաբի պետի իրական ֆունկցիաները որոնք են. շտաբի պետը կոորդինացնում է մնացյալ, փոքր` մարզային, համայնքային շտաբների գործունեությունը, իսկ թե ովքեր են դառնում և ընտրվում թեկնածուներ, հարգելիս, որոշում է կուսակցությունը, գործադիր խորհուրդը:
-Պարոն Աբրահամյան, համ էլ խոսակցություններ կան, որ իշխանական էլիտան վերջերս ուր գնում է, Դուք իրենց հետ չեք լինում. ասենք` արտակարգ իրավիճակների նախարարության «տոնակատարության» ժամանակ չկայիք, Ղարաբաղի անկախության օրը Ղարաբաղում չէիք, հետո էլ ասում են` բոլոր պաշտոնյաները գնացին, հանդիպեցին ՀՀԿ-ական «բազեների» հետ, Դուք չտեսաք բազեների ճախրանքը:
-Ի տխրություն Ձեզ, ասեմ` իմանաք. իշխանական էլիտայի հետ իմ հարաբերությունները շատ փայլուն են, և ես բոլոր անհրաժեշտ միջոցառումներին մասնակցում եմ, բոլոր տեղերում էլ լինում եմ, եթե չեմ լինում, պատճառն աշխատանքային գրաֆիկն է, և կարիք չկա հերթական անգամ ինչ-ինչ բաներ որոնել չեղած տեղը: Այլ որևէ պատճառ, որը Դուք էդպես, տողատակերում ակնարկում եք, չկա ու չի կարող լինել. ցավում եմ, որ Ձեզ տխրեցնում եմ, բայց փաստն է դա: Հասկանում եմ, որ Դուք շատ եք ուզում` այդպես լինի, բայց, ավաղ, այդպես չէ, և փաստերը բոլորովին այլ բան են ասում:
-Կեցցե՜ն փաստերը: «Փաստեր» կան նաև, պարոն Աբրահամյան, որ «ասում» են` հոկտեմբերին Ռոբերտ Քոչարյանը հատուկ հարցազրույց կտա, որը բավականին բան կփոփոխի մեր քաղաքական կյանքում. տեղյա՞կ եք այդ մասին:
-Իսկ ո՞վ է սահմանափակել Ռ. Քոչարյանի հարցազրույց տալու իրավունքն ու ազատությունը. սա, ինչպես Դուք եք սիրում ասել, «ա»: Եվ «բ». ո՛չ, տեղյակ չեմ:
-Դուք սպասո՞ւմ եք այդ հարցազրույցին:
-Ո՛չ:
-Իսկ ճի՞շտ է, որ վերջերս Դուք դրսում հանդիպել եք միմյանց:
-Ո՞Ւմ հետ:
-Կարծես եղել են Սամվել Կարապետյանը, Գագիկ Ծառուկյանը, Դուք և Ռոբերտ Քոչարյանը:
-Ո՛չ: Ո՛չ: Եթե եղած լիներ, շատ հանգիստ կասեի, որ եղել է, մի մտահոգվեք, դրանում որևէ դատապարտելի բան չկա:
-Պարոն Աբրահամյա՜ն...
-Հը՞ը՜:
-Պարոն Աբրահամյա՜ն, իսկ ճի՞շտ է, որ Դուք Լեհաստանից, Կաչինսկու հուղարկավորությունից վերադառնալիս Մոսկվայում` փոխարեն Երևան գաք, «Հայաթ պալասում» հանդիպել էիք Քոչարյանի, Անդրանիկ Մանուկյանի ու մնացածի հետ: Ձեզ դիմավորողները գնացել են «Զվարթնոց» ու «ձեռնունայն» վերադարձել:
-Այո, հանդիպել ենք:
-Ինչո՞ւ:
-Գիտեք, ես շատ լավ հարաբերությունների մեջ եմ բոլորի, այդ թվում և` հանրապետության երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ. նա տասը տարի ղեկավարել է հանրապետությունը, և, իմ կարծիքով, ներկա իշխանությունում բոլորն էլ հարգում են Ռոբերտ Քոչարյանին, ու Ձեր պատկերացրած խնդիրներն ամենևին էլ գոյություն չունեն:
-Իսկ Դուք Հայաստանում սպասվելիք սոցիալական բունտին հավատո՞ւմ եք:
-Ո՛չ:
-Ինչո՞ւ, որովհետև վարչապետը լա՞վ է աշխատում:
-Այո, շատ լավ է աշխատում։ Դուք դա՞ էիք ուզում լսել. ահա և ես ասացի. մեր երկրի կառավարությունը, Հայաստանի վարչապետը շատ լավ են աշխատում, հուրախություն քեզ, հուրախություն մեր երկրի, հուրախություն մեր ժողովրդի: Եվ ես որպես թիմակից, որպես ԱԺ ղեկավար, ողջ Ազգային ժողովով աջակցելու ենք պարոն վարչապետին` իր բոլոր ձեռնարկներում, որպեսզի ինքն ավելի լավ աշխատի:
-Ահա և վերջապես հասանք լուրջ հարցերին, պարոն Աբրահամյան: Այսպիսով, ինչպիսի՞ն է Ձեր մոտեցումը հայ-ռուսական պայմանագրին, և արդյոք այն դոմինոյի էֆեկտո՞վ կբերի վարչապետի ու ուժային կառույցների փոփոխության:
-Ոչ, չի բերի: Եվ ընդհանրապես, պետք չէ կապել մի հարցը մյուսի հետ: Ինչ վերաբերում է բուն պայմանագրին, ապա ես շատ դրական եմ գնահատում այն, և իմ անձնական կարծիքով` մենք պետք է ամեն ինչ անենք, որպեսզի Ռուսաստանի հետ մեր հարաբերություններն է՛լ ավելի ամրապնդվեն:
-Իսկ հնարավոր համարո՞ւմ եք Հայաստան-Ղարաբաղ ռազմական դաշինքի ստորագրումը:
-Ինքնին հասկանալի է, որ Հայաստանի Հանրապետությունը երաշխավորն է Ղարաբաղի ժողովրդի անվտանգության:
-Կկնքվի՞ նման պայմանագիր Հայաստանի և Ղարաբաղի միջև, պարոն Աբրահամյան:
-Դա բացառապես հանրապետության նախագահի որոշման խնդիրն է, եթե ինքը նպատակահարմար գտնի, իհարկե, կկնքենք:
-Դուք ողջունեցիք հայ-ռուսական պայմանագիրը. սակայն բոլոր կարգի քննադատները պնդում են, որ պետք էր գոնե սիմվոլիկ ինչ-որ գումար պահանջվեր Ռուսաստանից` ռազմաբազաների տեղակայման դիմաց, ինչպես է ԱՊՀ բոլոր մնացած երկրների դեպքում. Տեր-Պետրոսյանն արձանագրում է, որ գոնե 100 դրամ պետք էր գանձել` սկզբունքը պահպանելու համար:
-Կա՞ Հայաստանում որևէ հարց, որ նրանք ու մնացածները քննադատության չենթարկեն: Ո՛չ, չկա, ինչն էլ ընդդիմության տեսանկյունից, նորմալ է:
Ճեպազրույցը` Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆԻ

Դիտվել է՝ 1202

Մեկնաբանություններ