ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԳՈՐԾՆ ԱՅՆ ՉԷ, ՈՐ ԱՅՍՕՐ ԾՐԱԳՐԵՍ, ՎԱՂՆ ԻՐԱԳՈՐԾԵՍ»

ՔԱՂԱՔԱԿԱՆ ԳՈՐԾՆ ԱՅՆ ՉԷ, ՈՐ ԱՅՍՕՐ ԾՐԱԳՐԵՍ, ՎԱՂՆ ԻՐԱԳՈՐԾԵՍ»
14.12.2010 | 00:00

2010-ի «պահոցում» հաշված օրեր են մնացել: Ժամանակն է անցածը գնահատելու, հետևություններ անելու: Ինչպես մյուս ոլորտներում, քաղաքականությունում էլ կարիք կա ևս մեկ անգամ անդրադառնալու ձեռքբերումներին ու կորուստներին: Մեզ հետ զրույցում ՀՀՇ վարչության անդամ ԵՐՋԱՆԻԿ ԱԲԳԱՐՅԱՆԸ խոսեց տարվա ընթացքում ընդդիմության ձեռնարկած գործողությունների մասին և` ոչ միայն:
-2010-ն ինչպիսի՞ն էր արտախորհրդարանական ընդդիմության համար:
-Տարին շատ կարևոր էր ինստիտուցիոնալ աշխատանքների կազմակերպման առումով: Կոնգրեսը մեծ թվով փաստաթղթեր ստեղծեց, որոնք գնահատում են երկրի տարբեր բնագավառների առկա վիճակը: ՀԱԿ-ը, որպես միակ իրական ընդդիմություն, պահպանեց իր դերը՝ շարունակելով ինքնակազմակերպվել, ակտիվ գործել: Այցելություններ եղան մարզերում, որոնք այս օրերին ևս կոնգրեսի օրակարգում են: Կարելի է երկար թվարկել այս տարվա ընթացքում ընդդիմության ձեռնարկած քայլերն ու գործողությունները: Ասել է՝ ստեղծված իրավիճակում կոնգրեսն անում է այն առավելագույնը, ինչը տրամաբանական և ընդունելի է:
-Այդուհանդերձ, ՀԱԿ-ին այս տարի չհաջողվեց իրական արդյունքի հասնել, ինչի համար ստեղծվել է այդ կառույցը: Ավելին, հաճախ էին հնչում կարծիքներ, թե շարժումը մարել է, համակիրները` հիասթափվել: Սա կարելի՞ է համարել մարտավարական ու ռազմավարական թերացում:
-Եթե սպասում են, որ վաղը իշխանափոխություն կլինի, սխալվում են: Ի դեպ, նման կարծիք հայտնում են միայն կոնգրեսի հակառակորդները: Հիասթափության խնդիր պարզապես չկա, որովհետև իրավիճակը ոչ մի բանով դեպի լավը չի փոխվել, այլ հակառակը: Ընդդիմությունն իր գործողությունները կատարում է բացարձակապես օրենքի շրջանակներում և այդ մեթոդով հասնելու է իշխանափոխության: Համաժողովրդական շարժումն ինչ ստեղծվել է, չի եղել մի տարի, որ չխոսեն հիասթափության, մարման մասին, բայց ընդդիմությունը շարունակում է մնալ իր դիրքերում: Քաղաքական գործն այն չէ, որ այսօր ծրագրես, վաղն իրագործես: Հնարավոր է, վաղն էլ առաջանա կոնկրետ էքստրեմալ իրավիճակ, որը կհանգեցնի իշխանափոխության, բայց դա կարող է և տարիներ տևել: Դա քաղաքական պայքարի տրամաբանությունն է:
-Այս տարվա ընթացքում ինչ-որ ժամանակ կոնգրեսը դադարեցրեց հանրահավաքային միջոցառումները՝ պայմանավորելով դա ղարաբաղյան հիմնախնդրով: Նախօրեին խորհրդարանական ընդդիմության՝ «Ժառանգության»` Ղարաբաղի անկախության ճանաչման նախագիծը ևս հաջողության չհասավ: Ըստ Ձեզ, այս գործընթացն ինչո՞ւ կասեցվեց:
-Այո, կոնգրեսն իշխանություններին հնարավորություն տվեց, որ արտաքին բարդ իրադրությունում մտածված քայլեր կատարեն ու Հայաստանի շահերն առաջ տանեն: Սակայն այս իշխանությունն անգրագետ քաղաքականության պատճառով ի վիճակի չեղավ հօգուտ մեր պետության խնդիրները կարգավորել: Ինչ վերաբերում է «Ժառանգության» նախաձեռնությանը, իշխանության դիրքորոշումը կանխատեսելի էր: Ընդհանուր առմամբ, «Ժառանգության» նպատակներն այս նախագծի առնչությամբ, կարծում եմ, մինչև վերջ մտածված չէին: Այս քայլը նաև միջազգայնորեն որոշակի խնդիրներ էր ստեղծելու: Կարող էր անգամ կոպիտ հակաքայլերի դրդել և՛ միջազգային հանրությանը, և՛ Ադրբեջանին: Այս պահին այնպիսի իրադրություն չի ստեղծվել, որ մենք մեզ նման քայլ թույլ տանք: Ղարաբաղի անկախությունը կարելի է ճանաչել առաջիկա հնարավոր պատերազմից հետո, երբ մենք կհաղթենք, կամ էլ, երբ Ադրբեջանն այնպիսի քայլեր կկատարի, որ պատերազմի վերսկսմանը համարժեք կլինեն: Իսկ այսօր ճանաչումը, բացի վնասելուց, ոչինչ չի տալու մեզ: Սրա օգուտը ես չեմ հասկանում: Սա, ըստ էության, ձևական քայլ էր: Ղարաբաղյան հիմնախնդրում ռեալ փոփոխությունների կարելի է հասնել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակում, միջազգային կառույցների օժանդակությամբ, եթե, իհարկե, Հայաստանը նախաձեռնող լինի ու հասկանա, որ հարցն այլևս չպետք է ձգձգել:
-Ասել է՝ համամի՞տ եք այն տեսակետին, թե այսօր Ղարաբաղի անկախության ճանաչումը կվնասի բանակցային գործընթացին:
-Այո, ներկա պայմաններում որոշակիորեն վնասելու է: Պարզապես դրա անհրաժեշտությունը չեմ տեսնում: «Ժառանգությունը» հաշվարկե՞լ է` դրանից հետո ինչ կարող է լինել, ի՞նչ է տալիս դա Հայաստանին: Թող այս հարցերին պատասխանեն, ես իմ կարծիքը կփոխեմ:
-Անդրադառնանք նաև վերջին օրերի թիվ մեկ ներքաղաքական թեմային` քաղաքապետի հրաժարական և արդարադատության նախարարի պաշտոնանկություն: Ձեր գնահատականը:
-Արդեն նախկին քաղաքապետը և բոլոր նրանք, ովքեր քրեորեն դատապարտելի արարք են կատարել, պիտի պատժվեն: Յուրաքանչյուր ոք, ով օրենք է խախտում, պիտի ստանա իր պատիժը: Այստեղ երկու կարծիք լինել չի կարող։ Ավելորդ է այս դեպքն այլ տեսանկյունից դիտարկելը:
-Բայց խոսքը սովորական քաղաքացու մասին չէ, այլ պաշտոնյայի:
-Առավել ևս, պաշտոնյան նման գործողություններ չպետք է իրեն թույլ տա:
-Ասում են՝ նախագահը նման քայլերով փորձում է դաշտը մաքրել ամենաթողությունից։
-Եթե այդպես է, պետք է ամբողջ շրջապատը մաքրել: Իսկ իրողությունն այն է, որ քաղաքապետը կնոջ աթոռի համար կարող է մարդ ծեծել: Էլ ինչի մասին է խոսքը: Դեպքը հայտնի է դարձել, ու հարկավոր էր ինչ-որ քայլ ձեռնարկել, ինչն էլ արվել է:
Զրուցեց Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ

Դիտվել է՝ 999

Մեկնաբանություններ