Երկիրը մի պտույտ արեց արևի շուրջն ու վերադարձավ էն կետին, որտեղ սկսվել էր պատերազմը։ Քառասուն և չորս օր երկնքից երկաթե անձրև էր տեղացել, իսկ երկրի վրա արյան հեղեղ էր սկսվել, ալիք տվել, բարձրացել ու ծածկել էր ամեն ինչ։
Բայց երբ արյան օվկիանոսը տեղի տվեց, տապան չնստեց Արարատի վրա, Նոյ չեղավ, ծիածան չեղավ, եղավ սուգ, եղավ վիշտ, եղավ քաոս, արյան ծովից ազատվող ժայռերի վրա, բրածո կենդանիների նման, հայտնվեցին ատելության անողնաշարավոր ու հոդվածոտանի հրեշներն ու շարժվեցին, վազեցին, սողացին աջ ու ձախ, ծերից ծեր լցրեցին խոշտանգված կանացի կիսադեմը, իսկ նրա շուրջը շարունակվեց սոդոմգոմորյան խրախճանքը․․․
Երկիրը մի պտույտ արեց արևի շուրջն ու վերադարձավ էն կետին, որտեղ սկսվել էր պատերազմը։ Տիեզերական դատարկության մեջ էդ կետը տրոփում էր մորմոքուն վշտով, բայց երկիրը չնկատեց այն։ Նրա ամբողջ ուղեծիրը լի էր նման տրոփող վշտերով, ո՜ր մեկը նկատեր․․
Հենրիկ Պիպոյան