Դեռ ոչ այնքան հեռավոր 2016 թ. ինչերի՜ց էինք խոսում

Փոխզիջումների մասին:

Նախ, գուցե համարժեք գնահատվեն այն զիջումները, որ արդեն արվել են և պակաս արժեքավոր չեն, մասնավորապես՝

ա) Հայաստանի պատմական տարածք հանդիսացող Նախիջևանի հայաթափումն ու զավթումը,

բ) Հայաստանի պատմական տարածք հանդիսացող Արցախի իրավական կարգավիճակի որոշումը հանրաքվեի միջոցով, ինչը ինքնին հակասում է մեր պետության տարածքային ամբողջականության սկզբունքին,

գ) Հայաստանի՝ նաև խորհրդային շրջանում տարածք կազմող որոշ բնակավայրերի զավթումը և այլն:

Այս ցանկը սպառիչ չէ, կարելի է շարունակել, և դրանում չկան հնարովի փաստարկներ, պարզապես, կարծում եմ, հարկ է ճշգրիտ ընտրել փոխզիջումների մեկնակետը:

Նույն հաջողությամբ հայկական կողմը կարող է նախանձախնդիր հետևողականություն դրսևորել, օրինակ՝ Նախիջևանի կարգավիճակը պարզելու հարցում և հասնել նրան, որ դա քննարկվի Արցախի խնդրին զուգահեռ, և բնավ կարևոր չէ, թե ինչպիսին կլինի միջազգային արձագանքն այդ հարցի հիմնավորվածության առնչությամբ, կարևորը խնդիրն առաջադրելն է՝ իր բոլոր հետևանքներով հանդերձ:

Գևորգ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ

Մեկնաբանություններ