Ժնևյան բանակցությունների ավարտից հետո ՀՀ նախագահի մամուլի քարտուղար Վլադիմիր Հակոբյանը հետաքրքրիր լուսանկար է հրապարակել: Սերժ Սարգսյանը և Իլհամ Ալիևը զրուցում են ծառի տակ նստած։ Սեղանի մոտ դրված է դեղին գծերով փակ անձրևանոց, իսկ սեղանի վրա` դեղին ծաղիկներ: Ծառն էլ դեղնականաչ տերևներով է պատված: Պատկերը շատ խորհրդանշական է, եթե հաշվի առնենք նաև այն հանգամանքը, որ նման բանակցություններում ամեն ինչ հաշվարկված է, և ոչինչ հենց այնպես չի լինում:
Հանդիպման ամենակարևոր միտքը այն էր, որ պայմանավորվածություն կա առաջնագծի լարվածությունը թուլացնելու, որպեսզի զոհեր չլինեն: Եթե միայն այս պայմանավորվածությունը կյանքի կոչվի, կարելի է ասել, որ սա ամենաուշագրավ հանդիպումն էր և ամենաարդյունավետը: Սակայն հայկական կողմը բազմիցս համոզվել է, որ Ալիևը երբեք չի կատարել բանակցային սեղանի շուրջ կայացրած պայմանավորվածությունները: Ասել է` այս հանդիպումն էլ դասվելու է մյուսների շարքին, որոնք միայն հանդիպման փաստով են առանձնացել:
Մինչ հանդիպումը Ադրբեջանի նախագահը հայտարարեց, թե հայկական կողմի հետ առանց նախապայմանների է սկսում բանակցությունները` «փակելով» ու մի կողմ դնելով մինչ այդ եղած բոլոր պայմանավորվածությունները, մասնավորապես` անվտանգության մեխանիզմների ներդրումը, ուրեմն ինչու՞ պետք է այս երկրի անպատասխանատու, խոսքից «փախչող» ղեկավարն այս անգամ պահի իր խոստումը: Ոչ մի հիմք չկա նրա խոսքին հավատալու, ավելին` նույնիսկ պետք է զգուշանալ դրանից, քանի որ նման խոստումներից հետո ավելի է մեծանում սահմանային լարվածությունը:
Այնպես որ, հազար անգամ պայմանավորվածությունները խախտող Ալիևը չի կարող նման շատ կարևոր խոստումը պահել, դա նրա ոճը չէ: Մնում է կրկին ապավինել հայ զինվորի զգոնությանը:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ