Ֆուտբոլը նրա ապրելակերպն էր

Հիսունհինգ տարեկանում կյանքից հեռացավ վրացական ու խորհրդային ֆուտբոլի վառ դեմքերից մեկը` ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետ Ռամազ Շենգելիան: Նա իսկապես երևույթ էր իր բնատուր օժտվածությամբ, գոլային հոտառությամբ, խաղին ֆանատիկորեն տրվելու նվիրվածությամբ: Մարզական կարիերայի ընթացքում Շենգելիան քիչ բարձունքների չի հասել, սակայն դրանց մեջ ամենահիշարժանը Թբիլիսիի «Դինամոյի» կազմում Եվրոպայի գավաթակիրների գավաթակիր դառնալն էր: Որ սիրտը հիվանդ է, Շենգելիան վաղուց գիտեր, սակայն ֆուտբոլին նվիրվածությունը շատ ավելի հզոր էր սիրած խաղից հրաժարվելուց: Դա էլ նրա ապրելակերպն էր:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• «Բարի լույս, հայեր» շարքից
• Էս կողմերի արջը ես եմ
• Շարունակվող լեհական ընթերցումներ
• Մեր հայ-լեհական հարսանիքը
• Խորը ծալքէջերով դյութական Պոլիսը
• Ամեն տան մեջ ի՛ր կանթեղը պիտի վառվի
• Երեկ ես հանդիպել եմ․․․ ԱՍՏԾՈՒՆ
• Մայիս Մխիթարյանի Սողոմոն Թեհլիրյանը
• Լուսե սպասումների սեպտեմբեր
• Հուսանք
• Մի՛ մտեք այդ անեծքի տակ
• Մենք ենք, մեր անտարբերությամբ
• Եթե
• Եվ նորից արձանագրենք
• Մալխասը հաղթում է ու պահանջում Հայոց Եռագույնը
• Ալեքսանդրա Գրիգորյանի ֆանտաստիկ հաղթանակը
• Երբ մարտնչող անգրագիտությունն է կառավարում
• Ընթացքդ հարատև, «Փյունիկ»
• Մարդը զգուշացրել էր
• Գործելով սրիկայաբար

Մեկնաբանություններ