1921 թվականին Կաղզվան քաղաքից Երևան գաղթեց դեռևս 20 տարին չբոլորած ՆԱԶԱՐ ՄԵՍՐՈՊԻ ՂԱԶԱՐՅԱՆԸ: Հաճախեց բանֆակ, աշխատանքի անցավ էլեկտրագնացքների երթուղիների շինարարությունում: Կարճ ժամանակում աչքի ընկավ իր եռանդուն, նվիրված աշխատանքով, և այդ էր պատճառը, որ էլեկտրագնացքների վարչությունը վագոնավարների կադրեր պատրաստելու նպատակով Նազարին, մի խումբ երիտասարդների հետ, գործուղեց Կրասնոդար` վագոնավարի մասնագիտություն ձեռք բերելու: Վեց ամիս անց վարչության պետն ուրախությամբ ընդունեց իր առաջին վագոնավարներից մեկին:

Մեծերի ստվերների տակ հավիտյանս ճնշված ժամանակակից քաղքենիներին ու մարտնչող միջակությունն այդ մեծամեծներով քողարկողներին, միգուցե, սոսկալի կթվա, բայց ստիպված եմ հայտարարելու, որ մեզ շրջապատող իրողությունները վաղուց իրենք իրենցով՝ «Ո՞վ ենք, որտեղի՞ց և ո՞ւր ենք գնում» հարցի պատասխանն են: Թեպետ այդ հարցի պատասխանը մարդուց էր ակնկալվում, բայց մարդն այսօր այդ ձևակերպումից նույնքան հեռու է, որքան մոտ է հետ նայելու և աղի արձան դառնալու ճակատագրական պահին: Շատ հեռվից սկսեցի:

Նոյեմբերի 11-ին Հայաստանի ազգային ագրարային համալսարանում պարգևատրվեցին բուհի ուսանողական 14-րդ գիտաժողովում մրցանակային տեղեր զբաղեցրած ուսանողները։ Գիտական աշխատանքների համար մրցութային հանձնաժողովը մրցանակների է արժանացրել 35 ուսանողի։

Նոյեմբերի 12-ին՝ ժամը 19.00, Հայաստանի երիտասարդական հիմնադրամը «Արամ Խաչատրյան» համերգասրահում Ուսանողության համաշխարհային և Երիտասարդության միջազգային տոների առթիվ կազմակերպում է երիտասարդ կոմպոզիտորների էստրադային ստեղծագործությունների երեկո: Կներկայացվեն երիտասարդ կոմպոզիտորներ Էդգար Գյանջումյանի, Անժելա Ստեփանյանի, Էդմոնդ Մակարյանի, Բելա Հովհաննիսյանի, Ռաֆայել Մնացականյանի ստեղծագործությունները։

«Դպրոցներին արգելված է թատրոն գալը: Նրանց մուտքը թատրոն չի խրախուսվում: Այսօր, չունենալով դպրոցական տարիքի հանդիսատես, մենք չենք կարող ձևավորել վաղվա մեր հանդիսատեսին: Այդ երեխաներն են, չէ՞, որ պետք է մեծանան ու դառնան մեր թատրոնի արժանի հանդիսատեսը: Եթե այսօր չսերմանենք նրանց մեջ թատրոնի նկատմամբ սեր, վաղը լուրջ խնդրի առաջ ենք կանգնելու: Դրանով մենք հարված ենք հասցնում թատրոնին, ո՞վ է վաղը թատրոն գալու: Կարելի է հասկանալ մի պարզ բան` առանց հանդիսատես թատրոն չկա»,-խոսելով թատրոնի նկատմամբ հասարակության անտարբերության մասին, ասաց Մայր թատրոնի դերասան, ռեժիսոր Տիգրան Գասպարյանը:

Սունդուկյանի անվան պետական թատրոնի շենքը շահագործման է հանձնվել 1962 թվականին, որից հետո ոչինչ չի արվել: Վերջերս թատրոնի բեմական աշխատանքները մոտ ամիս ու կես կանգնեցվել են, դադարացվել փորձերն ու բոլոր այն աշխատանքները, որոնք կապված են բեմի հետ: Պատճառը բեմի ծայրաստիճան հին վիճակն է. «Այդպես աշխատել հնարվոր չէ: Մյուս խնդիրը թատրոնի փտած ջրագծերն են, որոնցից մեկն արդեն փակվել է: Եթե մյուսն էլ փակվի, ինչպե՞ս ենք սպասարկելու հանդիսատեսին»,-խոսելով թատրոնի այսօրվա խնդիրների մասին, իր մտահոգությունը կիսեց Գ. Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Տիգրան ԳԱՍՊԱՐՅԱՆԸ` նշելով, որ վերազինման կարիք ունի ողջ բեմական մասը` լուսային, ձայնային սարքավորումներով, ժամանակակից մեխանիզմներով:

Մեկնարկում է «Այվազյանական» հանրապետական թատերական երկրորդ փառատոնը: «Այվազյանական» առաջին փառատոնը կյանքի է կոչվել 2010-ի աշնանը, նույն տարվա գարնանը անցկացվել են այվազյանական ընթերցումներ:

«Այսօրվա համերգը նվիրված է ինձ շատ հարազատ մարդու՝ կնոջս հայրիկին, երեխաներիս պապիկին։ Ես նրան շատ լավ եմ ճանաչել։ Նա հրաշալի երաժիշտ էր, Հայաստանի իսկական նվիրյալ։ Նա շատ սիրում էր իր հայրենիքը, իր ծննդավայրը։ Նա սիրում էր արվեստը՝ գեղանկարչություն, գրականություն, հայկական պոեզիա։ Նա շատ լավ տիրապետում էր հայերենին։ Գիտեք, որ լեզուն նույնպես կյանքի որոշակի արտացոլումն է»։

Շվեդական լեգենդար ABBA խումբը կարող է վերամիավորվել, ասել է Ագնետա Ֆալթսքոգը: 2014-ին լրանում է խմբի առաջին հիթի` Waterloo-ի 40 տարին, որով նրանք հաղթեցին «Եվրատեսիլ» երգի մրցույթում և համաշխարհային հռչակ ձեռք բերեցին:

Այն կհասնի Կարմիր մոլորակի ուղեծիր 300 օրից, 2014 թվականի սեպտեմբերին: Օրեր առաջ Հնդկաստանն առաջին անգամ իր պատմության մեջ դեպի Մարս բաց է թողել MSK «Մանգալյան»- տիեզերանավ-ապարատը` առանց օդաչուի: