22.11.2013|
12:39
Վերջերս առիթ ունեցա մանկական գեղանկարչության թեմայով մի ջերմ (կարծում եմ) հոդված գրելու Բերձորի (Քաշաթաղ) արվեստի դպրոցի մասին, ուր ստիպված, մի քիչ էլ ինձ վտանգելով, որ կարող եմ մասնագետների շրջանում ժպիտ առաջացնել, արվեստի մի քանի ձևեր իմ հնարած տերմիններով էի անվանել՝ խխունջագործություն, կոճակագործություն (աշխատանքները փոքր խխուջներով, կոճակներով էին արված, այսինքն՝ նյութը դրանք էին)։ Հիմա ուզում եմ մի երկտող հղել քեզ, «Գրական թերթում» տպագրված քո «Ամենակարևորը» պատմվածքի առթիվ, և էլի նույն խնդրի առաջ եմ կանգնել, սիրելի Ալիս։